ροή ειδήσεων

Ανοιχτή επιστολή-κόλαφος στην Αυστριακή κυβέρνηση


ΑΠΟ ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΥΣ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ



Ανοιχτή επιστολή προς την Αυστριακή κυβέρνηση συνέταξαν Αυστριακοί εθελοντές που υποστηρίζουν τους πρόσφυγες στην Ελλάδα, λέγοντας πως οι πολιτικοί θα προκαλέσουν μια «ανθρωπιστική καταστροφή» αν συνεχίσουν με την τρέχουσα πολιτική τους.


Ολόκληρη η επιστολή τους:
«Αυστριακοί που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, που νιώθουν βαθύτατα συνδεδεμένοι με την χώρα αυτή, απευθύνουν έκκληση προς την αυστριακή κυβέρνηση να λάβει μια πιο υπεύθυνη θέση στην αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης. Αντί οι πολιτικοί να φορούν παρωπίδες, προσποιούμενοι πως με το κλείσιμο των συνόρων, το πρόβλημα θα φύγει από τα όρια του κράτους, η κατάσταση θα πρέπει να αντιμετωπιστεί κατά μέτωπο σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η αυστριακή κυβέρνηση πρέπει να κατανοήσει πως οι μεμονωμένες εθνικές προσεγγίσεις αδυνατούν να παράγουν αποτελέσματα και επειδή οι μοναχικές δράσεις έρχονται σε αντίθεση με τις βασικές αρχές του ευρωπαϊκού προγράμματος, το οποίο έχει ως στόχο να εξυπηρετήσει ως το θεμέλιο για την νέα γενιά.

Παρά την προσωρινή κατάπαυση του πυρός, ο πόλεμος στη Συρία συνεχίζεται αμείωτος, αναγκάζοντας τον άμαχο, φοβισμένο πληθυσμό, που βρίσκεται παγιδευμένος μέσα στο μέτωπο, να αναζητήσει καταφύγιο αλλού εγκαταλείποντας την χώρα του. Ενώ οι γείτονες της Συρίας φέρουν το κύριο βάρος της πίσης, η ανάλγητη αντίδραση της αυστριακής κυβέρνησης, μίας από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου (κατετάγη 11η), μας ντροπιάζει. Η Αυστριακοί πολιτικοί ισχυρίζονται πως η χώρα μας έχει δεχθεί περισσότερους πρόσφυγες από τα περισσότερες χώρες. Μια ματιά ωστόσο στα γεγονότα από τον νότο της Ευρώπης αποδεικνύουν πως η δήλωση αυτή είναι λανθασμένη, παραποιώντας τα δεδομένα.

Η πίεση για λύση στην προσφυγική κρίση που βασίζεται στην αύξηση της πίεσης στην Ελλάδα είναι αντιπαραγωγική, μη ρεαλιστική και ανεύθυνη. Η Αυστριακή υπουργός Εσωτερικών υποστηρίζει πως «θα βάλει ένα τέλος στα επικίνδυνα ταξίδια σε όλη την Μεσόγειο» . «Όχι κυρία υπουργέ. Δεν θα το κάνει!».
Δεκάδες βάρκες εξακολουθούν να φτάνουν στις ακτές της Ελλάδας σε καθημερινή βάση, συχνά μεταφέροντας πάνω από 3.000 απελπισμένους ανθρώπους την ημέρα. Η ανείπωτη φρίκη του πολέμου, η απόγνωση στις όμορες χώρες και η επιθυμία για επανένωση με τα μέλη της οικογένειας είναι ένα ισχυρό κίνητρο για εκείνους που δεν έχουν τίποτε να χάσουν τολμώντας το ταξίδι προς τους ευρωπαϊκούς προορισμούς. Τι θα μπορούσε να τους σταματήσει; Η ακτοφυλακή; Τα πολεμικά πλοία; Τα τείχη; Τα συρματοπλέγματα; Κανένα από αυτά τα μέτρα δεν θα έχει αποτέλεσμα αν δεν σταματήσει ο πόλεμος. Διαφορετικά, τραυματισμένοι, τρομοκρατημένοι άνθρωποι θα συνεχίσουν να κάνουν τα πάντα προκειμένου να ξεφύγουν από την μιζέρια τους.

Οι Ευρωπαίοι, που δε φαίνεται καν να συμμερίζονται τις πιο βασικές αξίες, ασχολούνται με την ενίσχυση των συνόρων τους. Όσο κι αν προσπαθούν, δεν πρόκειται να εμποδίσουν τους πρόσφυγες πολέμου από την προσπάθειά τους να σωθούν. Ακόμη περισσότεροι θα έρθουν, ελπίζοντας να τα καταφέρουν με κάποιον τρόπο, με κάθε κόστος, καθώς η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Η Ευρώπη δεν έχει άλλη επιλογή από το να αντιμετωπίσει την καταστροφική κατάσταση στις εμπόλεμες ζώνες της εγγύς και Μέσης Ανατολής με υπευθυνότητα καθώς επίσης και να καταβάλει κάθε προσπάθεια για να βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους. Αυτό θα απαιτήσει διορατικότητα, σοφία και θέληση προκειμένου να πειστούν οι αμφισβητίες.

Φαίνεται πως στην Ελλάδα, ανατέθηκε ο ρόλος του πρωτοπαλίκαρου, που πρέπει να εφαρμόσει την ευρωπαϊκή πολιτική του συρματοπλέγματος. Αυτός είναι ο βασικός στόχος της Αυστριακής πολιτικής; Τώρα το ελληνικό κράτος υποτίθεται πως πρέπει να γίνει ο μαέστρος μιας κατάστασης που θα ξεπεράσει κατά πολύ αυτό που οι αυστριακές αρχές είναι σε θέση να επωμιστούν. Οι Έλληνες εθελοντές, σε συνεργασία με ελληνικές ΜΚΟ και διεθνείς οργανισμούς, κάνουν ότι καλύτερο μπορούν για να σώσουν τις ζωές των προσφύγων, να προσφέρουν ιατρική περίθαλψη και τροφή. Πως, ερωτούμε, μπορεί μια χώρα που και η ίδια βρίσκεται σε τόσο δεινή θέση, να διαχειριστεί αυτή την κατάσταση; Κατά την διάρκεια του 2015, 856.000 άνθρωποι έφτασαν στις ακτές της Ελλάδας. Αυτή την στιγμή, ο αριθμός αυτός έχει φτάσει ήδη τους 200.000 ενώ 410 άνθρωποι έχουν πνιγεί ή εξαφανιστεί. Τι υποτίθεται λοιπόν ότι πρέπει, οι φτωχοί και απελπισμένοι Έλληνες να κάνουν;

Τα μισά από τα ελληνικά επιβατηγά πλοία που κινούνται μεταξύ των νησιών Λέσβος, Κως, Χίος και Λέρος μεταφέρουν πλέον πρόσφυγες στην ηπειρωτική χώρα, μειώνοντας έτσι δραστικά την μετακίνηση των τουριστών. Νησιά που ζουν αποκλειστικά χάρη στην τουριστική βιομηχανία αναμένουν μείωση εισοδήματος κατά 80% το 2016.

Επίσης, αναρωτιόμαστε πως γίνεται η πρόσφατη Διάσκεψη για την Προσφυγική Κρίση στη Βιέννη να πραγματοποιηθεί χωρίς την χώρα που έχει πληγεί περισσότερο. Ήταν αυτό μια τιμωρία για την αδυναμία της Ελλάδας να διαχειριστεί την προστασία των θαλάσσιων συνόρων της, για την πολιτική της όσον αφορά στους πρόσφυγες, για την έλλειψη συνεργασίας; Όποια κι αν ήταν η πρόθεση, η Ελλάδα θα έπρεπε να βρίσκεται στο τραπέζι των συζητήσεων, για να ακουστεί η φωνή της και να παρουσιάσει τα γεγονότα. Η Αυστριακή υπουργός Εσωτερικών, κυρία Mikl-Leitner, εξέφρασε την κυβερνητικά άποψη πως ήταν απολύτως θεμιτό να εφαρμόσει σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, αγνοώντας τις επιπτώσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ποιος, ερωτούμε, είναι σε θέση να εφαρμόζει τέτοια πίεση; Οι χώρες που ανεύθυνα εισάγουν τις νέο-εθνικιστικές μεθόδους, σε μια κατάφωρη περιφρόνηση των νόμιμα δεσμευτικών αρμοδιοτήτων που κατοχυρώνονται από την ευρωπαϊκή χάρτα;

Αν η Αυστρία επιθυμεί να ασκήσει μονομερώς ένα «φράγμα κατά των προσφύγων», η μικρή μας χώρα θα μείνει στην ιστορία ως το έναυσμα μιας ανθρωπιστικής καταστροφής. Η κυβέρνηση της Αυστρίας δικαιολογεί την αντίδρασή της παραδεχόμενη πως είναι ανίκανη να οργανώσει και να χορηγήσει μια μεγαλύτερη εισροή προσφύγων. Εν συγκρίσει με τα τεράστια θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας, τα σύνορα της Αυστρίας μπορούν εντούτοις να το διαχειριστούν. Πώς υποτίθεται ότι θα μπορέσει να κρατήσει η Ελλάδα τους πρόσφυγες, όταν η μόνη αντίδραση της Αυστρίας είναι να χτίζει τείχη και συρματοπλέγματα; Και ενώ είναι εύκολο για μια περίκλειστη χώρα, όπως η Αυστρία, είναι αδύνατη μια τέτοια πολιτική αποφυγής από μια χώρα με πάνω από 2.000 νησιά και μια ακτογραμμή περίπου 14.000 χιλιομέτρων. Η Ελλάδα ζητά μια τεράστια οικονομική βοήθεια για να σταθεί στα πόδια της, εν μέσω της χειρότερης προσφυγικής κρίσης από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Λυπούμαστε βαθύτατα από το «κοντόφθαλμο» όραμα που η αυστριακή κυβέρνηση επέλεξε υστερικά να επιβάλει στις χώρες των δυτικών Βαλκανίων (τα πρώην αποικιακά κράτη της).

Κάνουμε έκκληση προς της αυστριακή κυβέρνηση να ενεργήσει λογικά, χρησιμοποιώντας την κοινή λογική και να εφαρμόσει τις αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο κοντόφθαλμος νέο-εθνικισμός δεν θα έπρεπε να έχει καμία θέση στην Ευρώπη του 21ου αιώνα. Αυτό είναι το λιγότερο που οφείλουμε στι ιστορικό παρελθόν μας».

Την επιστολή υπογράφουν:
  • Martin Scharnhorst (Director)
  • Dr jur Ulrike Merlin
  • Margarita Vamia
  • Verena Vogiatzoglou
  • Elisabeth Papadopulos
  • Hilde Gruber
  • Dr Marianne Danner (Teacher, German School of Athens)
  • Dr Christos Vasdaris (Alumni University of Vienna, Archaeologist, Teacher, German School of Athens)
  • Mag Christine Pediaditis (Teacher, German School of Athens)
  • Dr jur Elfriede Damalas, Athens
  • Mag Helena Zabakas (Research Center “Dimokritos”, Athens)
  • Christine Zabakas
  • Mag Phil Claudia Stamou (Archaeologist)
  • Margareta Manola (Teacher, retired)
  • Iris Galetakis
  • Manuela Galetakis
  • Helga Rogalas
  • Eleanna Rogalas
  • Konstantin Rogalas
  • Gundi Frangouli

Παράπονα Ρόδου

Σχόλια

όλα τα νέα στο email σας

Get new posts by email:
παράπονα Ρόδου

επικοινωνήστε

δώσε δύναμη στη φωνή σου,
κάνε τα παράπονα στον δήμαρχο,
κατήγγειλε ότι βλάπτει την κοινωνία,
διέδωσε τις πιο σημαντικές ειδήσεις,
μοιράσου χρήσιμες συμβουλές,
στείλε μας το δικό σου άρθρο
και δημοσίευσε ότι θέλεις
στο paraponarodou@gmail.com
ή συμπλήρωσε την φόρμα

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *