Η κατάλληλη απάντηση του Ελληνικού Στρατού στον Ρ.Τ.Ερντογάν λίγες ώρες μετά την δήλωσή του περί «Τούρκων ηρώων στην Κύπρο»
Με μια εξαιρετικά σημειολογική κίνηση απάντησε η ελληνική πλευρά και ειδικότερα
το Γενικό Επιτελείο Στρατού, στην Αγκυρα για τις δηλώσεις Ρ.Τ.Ερντογάν για την Κύπρο:
Ο Αρχηγός του ΓΕΣ, αντιστράτηγος Βασίλειος Τελλίδης, έχοντας ενημερώσει και λάβει σχετική έγκριση από την πολιτική ηγεσία προχώρησε σε μία πρωτοφανή, για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα κίνηση βράβευση των Ελλήνων και Ελληνοκυπρίων μαχητών που κατέστρεψαν σειρά τουρκικών αρμάτων κατά την εισβολή του 1974, έχοντας καταλάβει ένα τουρκικό άρμα Μ47 (πυροβόλο 90 χλστ.)!
Να πούμε ότι τα μοναδικά άρματα μάχης τη Εθνοφρουράς ήταν τα εκσυγχρονισμένα σοβιετικά Τ-34 του Β'ΠΠ!
Να σημειώσουμε, ακόμα ότι μέχρι το 2004 δεν είχε αναγνωριστεί κανένας μαχητής και καμία ηρωική πράξη των Ελλήνων απο την Πολιτεία, καθώς θεωρούσαν ότι η ΕΛΔΥΚ ήταν δύναμη "αντιδημοκρατών πραξικοπηματιών". Μόλις το 2004, τριάντα χρόνια μετά την τραγωδία, έγιναν οι πρώτες απονομές μεταλλίων για ηρωικές πράξεις.
Εν προκειμένω είχαμε μια εξαιρετική περίπτωση όπου άνδρες του 286 Μηχανοκίνητου Τάγματος Πεζικού (286 Μ/Κ ΤΠ) στην Κύπρο, κατέλαβαν ένα τουρκικό άρμα Μ47 (και ένα Μ113) και αιχμαλώτισαν τους άνδρες τους, εν συνεχεία οδήγησαν το άρμα και το ΤΟΜΠ κατά των τουρκικών τεθωρακισμέναν δυνάμεων και έσπειραν το όλεθρο!
Στις 15 Αυγούστου 1974, στην περιοχή της Σκυλλούρας, το πλήρωμα των Ελλήνων και Ελληνοκυπρίων μαχητών, εκμεταλλευόμενο το γεγονός ότι το άρμα τους εξακολουθούσε να φέρει τα τουρκικά διακριτικά, εισήλθε χωρίς να γίνει αντιληπτό εντός του σχηματισμού Ίλης εχθρικών αρμάτων και κατέστρεψε επτά Μ47!
Πρόκειται για το μεγαλύτερο στρατιωτικό επίτευγμα ελληνικού στρατιωτικού προσωπικού σε καιρό πολέμου και ελάχιστα πληρώματα παγκοσμίως το έχουν καταφέρει (τέσσερα αμερικανικά πληρώματα Μ1 Abrams στον Α'Πόλεμο του Κόλπου έχουν τέτοιο ρεκόρ, με όλα τα δεδομένα βέβαια υπέρ τους (αεροπορική υποστήριξη, υποστήριξη πυροβολικού, υπέρτερη τεχνολογία κλπ).
Μετά από δίωρη περίπου μάχη και αφού κατάφεραν να γλιτώσουν δύο φορές από συνδυασμένα πυρά τουρκικών Μ48 και Μ47, οι Ελληνες μαχητές απεμπλάκησαν και κατάφεραν να επιστρέψουν στην Επιλαρχία τους (21 ΕΑΝ), μαζί με το άρμα ανέπαφο.
Στη μάχη της Σκυλλούρας, κατάφεραν να προκαλέσουν σημαντική καθυστέρηση στην τουρκική προέλαση, και έδωσαν την ευκαιρία στις ελληνοκυπριακές δυνάμεις καθώς και σε αμάχους, να υποχωρήσουν προς τον ελεύθερο τομέα και να μην εγκλωβιστούν.
Οπς σημειώνει στο αιτιολογικό της απονομής του μεταλλείου το ΓΕΣ, οι πέντε άνδρες, μέλη της οικογενείας του Όπλου Ιππικού – Τεθωρακισμένων, όχι μόνο επέδειξαν στον μέγιστο βαθμό γενναιότητα, ευρηματικότητα, και αποφασιστικότητα και μάλιστα σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, αλλά απέκτησαν και το επίζηλο προνόμιο να είναι το μοναδικό ελληνικό πλήρωμα άρματος που συμμετείχε σε αρματομαχία με εχθρικά άρματα επιφέροντας στον εχθρό βαριές απώλειες.
Το κυριευθέν τουρκικό άρμα Μ47, είχε αρχηγό πληρώματος τον τότε Έφεδρο Λοχία (ΤΘ) Κωνσταντίνο Δρόσο.
Το άρμα Μ47 μετά την κατάληψή του επισκευάστηκε και επανδρώθηκε από τους παρακάτω άνδρες της 21ης Επιλαρχίας Αναγνώρισης (ΕΑΝ):
α. Έφεδρος Λοχίας (ΤΘ) Δρόσος Κων/νος, ως Αρχηγός.
β. Έφεδρος Λοχίας (ΤΘ) Κριθάρης Ανδρέας, ως Γεμιστής.
γ. Έφεδρος Δεκανέας (ΤΘ) Τούντας Νικόλαος, ως Οδηγός.
δ. Στρατιώτης (ΤΘ) Αποστόλου Ανδρέας, ως Συνοδηγός (Ελληνοκύπριος). Δυστυχώς ο κ. Αποστόλου δεν μπόρεσε να παραβρεθεί στην τελετή.
ε. Στρατιώτης (ΤΘ) Κουδουνάς Ανδρέας, ως Πυροβολητής (Ελληνοκύπριος).
Έφεδρος Λοχίας (ΤΘ) Δρόσος Κωνσταντίνος. Στον κ. Δρόσο ο Αρχηγός ΓΕΣ απένειμε και ένα πλαστικό μοντέλο άρματος μάχης M47 με μία υπερμεγέθη ελληνική σημαία που οι πέντε άνδρες του πληρώματος, στρατεύσιμοι που υπηρετούσαν τη θητεία τους, τίμησαν με το παραπάνω.
Έφεδρος Λοχίας (ΤΘ) Κριθάρης Ανδρέας, που στο καταληφθέν άρμα ανέλαβε τα καθήκοντα του γεμιστή
Στρατιώτης (ΤΘ) Κουδουνάς Ανδρέας, ως Πυροβολητής (Ελληνοκύπριος).
Έφεδρος Δεκανέας (ΤΘ) Τούντας Νικόλαος, που στο καταληφθέν άρμα ανέλαβε τα καθήκοντα του οδηγού
Ανώτατος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού με μακρά θητεία στην κυπριακή Εθνοφρουρά μιλώντας στο pronews.gr θες χγια την εκδήλωση, τόνισε ότι: "Το αίμα των "Τούρκων ηρώων" για το οποίο μίλησε ο Ρ.Τ.Ερντογάν σήμερα (σ.σ.: χθες) θα κυλήσει άφθονο και σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό αν επιχειρήσουν κάτι. Σήμερα η δύναμη πυρός της Εθνοφρουράς και το επίπεδο εκπαίδευσης συνιστούν δεκαπλάσια ισχύ από αυτή που είχαμε το 1974. Θα συντριβούν οι Τούρκοι αν τολμήσουν κάτι. Να είστε βέβαιοι. Και όποιος νομίζει ότι δεν θα βοηθήσει η Ελλάδα την Κύπρο, πλανάται πλάνην οικτράν"...
Σε ότι αφορά τις τουρκικές απώλειες τα πρώτα άρματα που ξεκίνησαν πολεμικές επιχειρήσεις στην Κύπρο ήταν μια Ίλη αρμάτων - 15 άρματα Μ47 - της 39ης Μεραρχίας την 22α Ιουλίου. Η Ίλη ακολουθείτο από δύο τάγματα μηχανοκίνητου πεζικού, όλα κινούμενα προς Κερύνεια.
Σε αυτήν την πορεία τους έχασαν 2 Μ47 από ΠΑΟ των 57mm και των 106mm στην πρώτη γραμμή ελληνικής αμύνης (85 άνδρες του 251 ΤΠ). Πλησιάζοντας την Κερύνεια αντιμετώπισαν την 2η γραμμή αμύνης του 251 ΤΠ - περίπου μια μειωμένης σύνθεσης διλοχία - όπου άλλο 1 Μ47 ακινητοποιήθηκε από Α/Τ βλήμα των 3,5 που εκτόξευσαν οι αμυνόμενοι.
Αφού κατέλαβαν την πόλη της Κερύνειας δύο πληρώματα από 2 Μ47 άφησαν τα άρματα τους έξω από το Κάστρο της πόλης παρότι ήξεραν ότι μέσα ήταν Έλληνες ναύτες, προφανώς αναζητώντας πλιάτσικο στην καταληφθείσα πόλη.
Ο επικεφαλής της φρουράς του Κάστρου τότε από τις πολεμίστρες έριξε χειροβομβίδες μέσα στα άρματα από τις ανοικτές θυρίδες και τα κατέστρεψε και τα δύο.
Συνολικά οι Τούρκοι έχασαν στις επιχειρήσεις 6 Μ48 και 17 ή 18 Μ47 σύνολο 23 ή 24 άρματα (Πληρώματα 27 νεκροί - 51 τραυματίες)
Στις 2 Αυγούστου η 28η Μεραρχία έστειλε μια ομάδα Μ47 με συνοδευτικά 2 Μ113 στην περιοχή Κόρνος στην κορυφογραμμή του Πενταδάκτυλου μέσω ενός δασικού δρόμου. Αυτόν τον δρόμο είχε παγιδεύσει κλιμάκιο του 70 ΤΜΧ και άνδρες της ΕΦ είχαν στήσει ενέδρα.
Το προπορευόμενο Μ47 έπεσε σε νάρκη και έκοψε ερπύστρια. το τέταρτο στην σειρά όχημα, ένα Μ113 χτυπήθηκε από Α/Τ βλήμα και κατεστράφη ολοσχερώς. Τα εγκλωβισμένα 2ο και 3ο όχημα κατελήφθησαν από τους άνδρες της ΕΦ. Το 5ο άρμα έκανε ταχέως όπισθεν και απεγκλωβίστηκε.
Οι άνδρες της ΕΦ θεωρώντας ότι το προπορευόμενο Μ47 που πάτησε την νάρκη ήταν μη χρησιμοποιήσιμο το ανατίναξαν.
Συνολικά οι Τούρκοι έχασαν στις επιχειρήσεις 6 Μ48 και 17 ή 18 Μ47 σύνολο 23 ή 24 άρματα (Πληρώματα 27 νεκροί - 51 τραυματίες)
Τα άλλα δύο οχήματα - ένα Μ47 και ένα Μ113 - μεταφέρθηκαν στην Σκυλλούρα όπου έγιναν οι απαραίτητες επισκευές (στο Μ47 είχε χαλάσει η ηλεκτροϋδραυλική περιστροφή του πύργου). Από εκεί ξεκινά η δράση των ηρώων που έλαβαν τα μετάλλιά τους χθες.
Στις 15 Αυγούστου το εν λόγω Μ47 με πλήρωμα τους Λοχίες Δρόσο Κ. & Κριθάρη Α. και τους Κουδουνά, Νικολάου και Τούντα, μπήκαν μέσα σε σχηματισμό Ίλης Τουρκικών αρμάτων Μ-47 κοντά στην περιοχή της Σκυλλούρας και εκμεταλλευόμενοι το ότι κανείς δεν μπορούσε να αντιληφθεί ότι το εν λόγω άρμα το χειρίζονται Έλληνες μαυροσκούφηδες (είχαν αφήσει τα Τούρκικα διακριτικά πάνω του) χτύπησαν και αχρήστευσαν 7 άρματα Μ47 αυτής της Ίλης πριν οι σαστισμένοι Τούρκοι καταλάβουν από που τους χτυπούσαν οι βολές.
Την δράση του "ελληνικού" Μ47 παρακολουθούσε ο Ίλαρχος Χαραλάμπους από το επίσης "ελληνικό" πλέον Μ113 και όταν κατάλαβε ότι κινδύνευαν να εντοπισθούν από τους Τούρκους έδωσε διαταγή για αποχώρηση από τον σχηματισμό τους όπως και έγινε. Από την υπόλοιπη Ίλη των τουρκικών αρμάτων άλλα 2 άρματα τέθηκαν εκτός μάχης από εύστοχες βολές του Ελληνικού Πυροβολικού.
Επίσης την 6η Αυγούστου κατά την επίθεση της 28ης Μεραρχίας προς Λάπηθο-Καραβά 2 Μ-47 που υποστήριζαν Τάγμα Πεζικού χτυπήθηκαν και αχρηστεύθηκαν από Ελληνικά ΠΑΟ.
Στις 14 Αυγούστου η ΕΛΔΥΚ δέχεται επίθεση από την ΤΟΥΡΔΥΚ και τις ενισχύσεις των 2000 Πεζοναυτών/Αλεξιπτωτιστών που είχαν πέσει στο Κιόνελι και την Αγύρτα, με την συνδρομή 17 αρμάτων Μ47.
Οι συντονισμένες βολές του ελληνικού πυροβολικού διαχώρισαν τις δυνάμεις των επιτιθέμενων από αυτές των αρμάτων με αποτέλεσμα άπαντες να οπισθοχωρήσουν αφήνοντας κατεστραμμένο 1 άρμα Μ47.
Η ίδια επίθεση επαναλήφθηκε στις 16 Αυγούστου, αυτή την φορά ενισχυμένη με δυνάμεις της 39ης (50ο Σύνταγμα) και 28ης Μεραρχίας (σύνολο κάτι λιγότερο από 7000 άνδρες) και με μία επιπλέον Ίλη αρμάτων Μ48.
Το στρατόπεδο κυκλώθηκε και κατελήφθη. Θέλοντας να προχωρήσουν οι Τούρκοι στην κατοικημένη περιοχή της Λευκωσίας αποκρούστηκαν από τους αμυνόμενους χάνοντας 4 άρματα Μ48 από ΠΑΟ των 90mm (2 Μπικάκης, 1 Σερέτης, 1 Καβακιώτης), και 2 άρματα Μ48 από ΠΑΟ των 106 ΜΜ
Η απονομή των μεταλλείων έγινε με αφορμή την επέτειο των 70 χρόνων από την ίδρυση του Όπλου των Τεθωρακισμένων/Ιππικού.
Παράπονα Ρόδου
το Γενικό Επιτελείο Στρατού, στην Αγκυρα για τις δηλώσεις Ρ.Τ.Ερντογάν για την Κύπρο:
Ο Αρχηγός του ΓΕΣ, αντιστράτηγος Βασίλειος Τελλίδης, έχοντας ενημερώσει και λάβει σχετική έγκριση από την πολιτική ηγεσία προχώρησε σε μία πρωτοφανή, για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα κίνηση βράβευση των Ελλήνων και Ελληνοκυπρίων μαχητών που κατέστρεψαν σειρά τουρκικών αρμάτων κατά την εισβολή του 1974, έχοντας καταλάβει ένα τουρκικό άρμα Μ47 (πυροβόλο 90 χλστ.)!
Να πούμε ότι τα μοναδικά άρματα μάχης τη Εθνοφρουράς ήταν τα εκσυγχρονισμένα σοβιετικά Τ-34 του Β'ΠΠ!
Να σημειώσουμε, ακόμα ότι μέχρι το 2004 δεν είχε αναγνωριστεί κανένας μαχητής και καμία ηρωική πράξη των Ελλήνων απο την Πολιτεία, καθώς θεωρούσαν ότι η ΕΛΔΥΚ ήταν δύναμη "αντιδημοκρατών πραξικοπηματιών". Μόλις το 2004, τριάντα χρόνια μετά την τραγωδία, έγιναν οι πρώτες απονομές μεταλλίων για ηρωικές πράξεις.
Εν προκειμένω είχαμε μια εξαιρετική περίπτωση όπου άνδρες του 286 Μηχανοκίνητου Τάγματος Πεζικού (286 Μ/Κ ΤΠ) στην Κύπρο, κατέλαβαν ένα τουρκικό άρμα Μ47 (και ένα Μ113) και αιχμαλώτισαν τους άνδρες τους, εν συνεχεία οδήγησαν το άρμα και το ΤΟΜΠ κατά των τουρκικών τεθωρακισμέναν δυνάμεων και έσπειραν το όλεθρο!
Στις 15 Αυγούστου 1974, στην περιοχή της Σκυλλούρας, το πλήρωμα των Ελλήνων και Ελληνοκυπρίων μαχητών, εκμεταλλευόμενο το γεγονός ότι το άρμα τους εξακολουθούσε να φέρει τα τουρκικά διακριτικά, εισήλθε χωρίς να γίνει αντιληπτό εντός του σχηματισμού Ίλης εχθρικών αρμάτων και κατέστρεψε επτά Μ47!
Πρόκειται για το μεγαλύτερο στρατιωτικό επίτευγμα ελληνικού στρατιωτικού προσωπικού σε καιρό πολέμου και ελάχιστα πληρώματα παγκοσμίως το έχουν καταφέρει (τέσσερα αμερικανικά πληρώματα Μ1 Abrams στον Α'Πόλεμο του Κόλπου έχουν τέτοιο ρεκόρ, με όλα τα δεδομένα βέβαια υπέρ τους (αεροπορική υποστήριξη, υποστήριξη πυροβολικού, υπέρτερη τεχνολογία κλπ).
Μετά από δίωρη περίπου μάχη και αφού κατάφεραν να γλιτώσουν δύο φορές από συνδυασμένα πυρά τουρκικών Μ48 και Μ47, οι Ελληνες μαχητές απεμπλάκησαν και κατάφεραν να επιστρέψουν στην Επιλαρχία τους (21 ΕΑΝ), μαζί με το άρμα ανέπαφο.
Στη μάχη της Σκυλλούρας, κατάφεραν να προκαλέσουν σημαντική καθυστέρηση στην τουρκική προέλαση, και έδωσαν την ευκαιρία στις ελληνοκυπριακές δυνάμεις καθώς και σε αμάχους, να υποχωρήσουν προς τον ελεύθερο τομέα και να μην εγκλωβιστούν.
Οπς σημειώνει στο αιτιολογικό της απονομής του μεταλλείου το ΓΕΣ, οι πέντε άνδρες, μέλη της οικογενείας του Όπλου Ιππικού – Τεθωρακισμένων, όχι μόνο επέδειξαν στον μέγιστο βαθμό γενναιότητα, ευρηματικότητα, και αποφασιστικότητα και μάλιστα σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, αλλά απέκτησαν και το επίζηλο προνόμιο να είναι το μοναδικό ελληνικό πλήρωμα άρματος που συμμετείχε σε αρματομαχία με εχθρικά άρματα επιφέροντας στον εχθρό βαριές απώλειες.
Το κυριευθέν τουρκικό άρμα Μ47, είχε αρχηγό πληρώματος τον τότε Έφεδρο Λοχία (ΤΘ) Κωνσταντίνο Δρόσο.
Το άρμα Μ47 μετά την κατάληψή του επισκευάστηκε και επανδρώθηκε από τους παρακάτω άνδρες της 21ης Επιλαρχίας Αναγνώρισης (ΕΑΝ):
α. Έφεδρος Λοχίας (ΤΘ) Δρόσος Κων/νος, ως Αρχηγός.
β. Έφεδρος Λοχίας (ΤΘ) Κριθάρης Ανδρέας, ως Γεμιστής.
γ. Έφεδρος Δεκανέας (ΤΘ) Τούντας Νικόλαος, ως Οδηγός.
δ. Στρατιώτης (ΤΘ) Αποστόλου Ανδρέας, ως Συνοδηγός (Ελληνοκύπριος). Δυστυχώς ο κ. Αποστόλου δεν μπόρεσε να παραβρεθεί στην τελετή.
ε. Στρατιώτης (ΤΘ) Κουδουνάς Ανδρέας, ως Πυροβολητής (Ελληνοκύπριος).
Έφεδρος Λοχίας (ΤΘ) Δρόσος Κωνσταντίνος. Στον κ. Δρόσο ο Αρχηγός ΓΕΣ απένειμε και ένα πλαστικό μοντέλο άρματος μάχης M47 με μία υπερμεγέθη ελληνική σημαία που οι πέντε άνδρες του πληρώματος, στρατεύσιμοι που υπηρετούσαν τη θητεία τους, τίμησαν με το παραπάνω.
Έφεδρος Λοχίας (ΤΘ) Κριθάρης Ανδρέας, που στο καταληφθέν άρμα ανέλαβε τα καθήκοντα του γεμιστή
Στρατιώτης (ΤΘ) Κουδουνάς Ανδρέας, ως Πυροβολητής (Ελληνοκύπριος).
Έφεδρος Δεκανέας (ΤΘ) Τούντας Νικόλαος, που στο καταληφθέν άρμα ανέλαβε τα καθήκοντα του οδηγού
Ανώτατος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού με μακρά θητεία στην κυπριακή Εθνοφρουρά μιλώντας στο pronews.gr θες χγια την εκδήλωση, τόνισε ότι: "Το αίμα των "Τούρκων ηρώων" για το οποίο μίλησε ο Ρ.Τ.Ερντογάν σήμερα (σ.σ.: χθες) θα κυλήσει άφθονο και σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό αν επιχειρήσουν κάτι. Σήμερα η δύναμη πυρός της Εθνοφρουράς και το επίπεδο εκπαίδευσης συνιστούν δεκαπλάσια ισχύ από αυτή που είχαμε το 1974. Θα συντριβούν οι Τούρκοι αν τολμήσουν κάτι. Να είστε βέβαιοι. Και όποιος νομίζει ότι δεν θα βοηθήσει η Ελλάδα την Κύπρο, πλανάται πλάνην οικτράν"...
Σε ότι αφορά τις τουρκικές απώλειες τα πρώτα άρματα που ξεκίνησαν πολεμικές επιχειρήσεις στην Κύπρο ήταν μια Ίλη αρμάτων - 15 άρματα Μ47 - της 39ης Μεραρχίας την 22α Ιουλίου. Η Ίλη ακολουθείτο από δύο τάγματα μηχανοκίνητου πεζικού, όλα κινούμενα προς Κερύνεια.
Σε αυτήν την πορεία τους έχασαν 2 Μ47 από ΠΑΟ των 57mm και των 106mm στην πρώτη γραμμή ελληνικής αμύνης (85 άνδρες του 251 ΤΠ). Πλησιάζοντας την Κερύνεια αντιμετώπισαν την 2η γραμμή αμύνης του 251 ΤΠ - περίπου μια μειωμένης σύνθεσης διλοχία - όπου άλλο 1 Μ47 ακινητοποιήθηκε από Α/Τ βλήμα των 3,5 που εκτόξευσαν οι αμυνόμενοι.
Αφού κατέλαβαν την πόλη της Κερύνειας δύο πληρώματα από 2 Μ47 άφησαν τα άρματα τους έξω από το Κάστρο της πόλης παρότι ήξεραν ότι μέσα ήταν Έλληνες ναύτες, προφανώς αναζητώντας πλιάτσικο στην καταληφθείσα πόλη.
Ο επικεφαλής της φρουράς του Κάστρου τότε από τις πολεμίστρες έριξε χειροβομβίδες μέσα στα άρματα από τις ανοικτές θυρίδες και τα κατέστρεψε και τα δύο.
Συνολικά οι Τούρκοι έχασαν στις επιχειρήσεις 6 Μ48 και 17 ή 18 Μ47 σύνολο 23 ή 24 άρματα (Πληρώματα 27 νεκροί - 51 τραυματίες)
Στις 2 Αυγούστου η 28η Μεραρχία έστειλε μια ομάδα Μ47 με συνοδευτικά 2 Μ113 στην περιοχή Κόρνος στην κορυφογραμμή του Πενταδάκτυλου μέσω ενός δασικού δρόμου. Αυτόν τον δρόμο είχε παγιδεύσει κλιμάκιο του 70 ΤΜΧ και άνδρες της ΕΦ είχαν στήσει ενέδρα.
Το προπορευόμενο Μ47 έπεσε σε νάρκη και έκοψε ερπύστρια. το τέταρτο στην σειρά όχημα, ένα Μ113 χτυπήθηκε από Α/Τ βλήμα και κατεστράφη ολοσχερώς. Τα εγκλωβισμένα 2ο και 3ο όχημα κατελήφθησαν από τους άνδρες της ΕΦ. Το 5ο άρμα έκανε ταχέως όπισθεν και απεγκλωβίστηκε.
Οι άνδρες της ΕΦ θεωρώντας ότι το προπορευόμενο Μ47 που πάτησε την νάρκη ήταν μη χρησιμοποιήσιμο το ανατίναξαν.
Συνολικά οι Τούρκοι έχασαν στις επιχειρήσεις 6 Μ48 και 17 ή 18 Μ47 σύνολο 23 ή 24 άρματα (Πληρώματα 27 νεκροί - 51 τραυματίες)
Τα άλλα δύο οχήματα - ένα Μ47 και ένα Μ113 - μεταφέρθηκαν στην Σκυλλούρα όπου έγιναν οι απαραίτητες επισκευές (στο Μ47 είχε χαλάσει η ηλεκτροϋδραυλική περιστροφή του πύργου). Από εκεί ξεκινά η δράση των ηρώων που έλαβαν τα μετάλλιά τους χθες.
Στις 15 Αυγούστου το εν λόγω Μ47 με πλήρωμα τους Λοχίες Δρόσο Κ. & Κριθάρη Α. και τους Κουδουνά, Νικολάου και Τούντα, μπήκαν μέσα σε σχηματισμό Ίλης Τουρκικών αρμάτων Μ-47 κοντά στην περιοχή της Σκυλλούρας και εκμεταλλευόμενοι το ότι κανείς δεν μπορούσε να αντιληφθεί ότι το εν λόγω άρμα το χειρίζονται Έλληνες μαυροσκούφηδες (είχαν αφήσει τα Τούρκικα διακριτικά πάνω του) χτύπησαν και αχρήστευσαν 7 άρματα Μ47 αυτής της Ίλης πριν οι σαστισμένοι Τούρκοι καταλάβουν από που τους χτυπούσαν οι βολές.
Την δράση του "ελληνικού" Μ47 παρακολουθούσε ο Ίλαρχος Χαραλάμπους από το επίσης "ελληνικό" πλέον Μ113 και όταν κατάλαβε ότι κινδύνευαν να εντοπισθούν από τους Τούρκους έδωσε διαταγή για αποχώρηση από τον σχηματισμό τους όπως και έγινε. Από την υπόλοιπη Ίλη των τουρκικών αρμάτων άλλα 2 άρματα τέθηκαν εκτός μάχης από εύστοχες βολές του Ελληνικού Πυροβολικού.
Επίσης την 6η Αυγούστου κατά την επίθεση της 28ης Μεραρχίας προς Λάπηθο-Καραβά 2 Μ-47 που υποστήριζαν Τάγμα Πεζικού χτυπήθηκαν και αχρηστεύθηκαν από Ελληνικά ΠΑΟ.
Στις 14 Αυγούστου η ΕΛΔΥΚ δέχεται επίθεση από την ΤΟΥΡΔΥΚ και τις ενισχύσεις των 2000 Πεζοναυτών/Αλεξιπτωτιστών που είχαν πέσει στο Κιόνελι και την Αγύρτα, με την συνδρομή 17 αρμάτων Μ47.
Οι συντονισμένες βολές του ελληνικού πυροβολικού διαχώρισαν τις δυνάμεις των επιτιθέμενων από αυτές των αρμάτων με αποτέλεσμα άπαντες να οπισθοχωρήσουν αφήνοντας κατεστραμμένο 1 άρμα Μ47.
Η ίδια επίθεση επαναλήφθηκε στις 16 Αυγούστου, αυτή την φορά ενισχυμένη με δυνάμεις της 39ης (50ο Σύνταγμα) και 28ης Μεραρχίας (σύνολο κάτι λιγότερο από 7000 άνδρες) και με μία επιπλέον Ίλη αρμάτων Μ48.
Το στρατόπεδο κυκλώθηκε και κατελήφθη. Θέλοντας να προχωρήσουν οι Τούρκοι στην κατοικημένη περιοχή της Λευκωσίας αποκρούστηκαν από τους αμυνόμενους χάνοντας 4 άρματα Μ48 από ΠΑΟ των 90mm (2 Μπικάκης, 1 Σερέτης, 1 Καβακιώτης), και 2 άρματα Μ48 από ΠΑΟ των 106 ΜΜ
Η απονομή των μεταλλείων έγινε με αφορμή την επέτειο των 70 χρόνων από την ίδρυση του Όπλου των Τεθωρακισμένων/Ιππικού.
Παράπονα Ρόδου
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΤΑΥΡΑΕΤΟΥΣ- ΜΠΙΚΑΚΙΔΕΣ-
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΜΠΕΡΕ.....
Η άγνωστη ιστορία του, από τότε που δημοσιεύτηκεκυρίως στο διαδίκτυο, κάνει τους Έλληνες που νοιάζονται να ριγούν από συγκίνηση, μα και να σφίγγουν τα δόντια από αγανάκτηση!
Όμως ένα είναι βέβαιο. Καθένας που θα διαβάσει για τούτο το παλικάρι, θα νιώσει πως δίκαια του αξίζει μια θέση δίπλα στους μεγαλύτερους Ήρωες του Ελληνισμού!
Και καθένας θα θελήσει να γίνει «Μπικάκης» σαν έρθει η ώρα να ξοφλήσει η Ελλάδα τους λογαριασμούς της με τους παρανοϊκούς Στρατηγούς της Τουρκίας, που κρατώντας σε στρατιωτική κατοχή τη μισή σχεδόν Κύπρο για 42 ολόκληρα χρόνια και παραβιάζοντας σχεδόν καθημερινά την Ελλάδα, παραβιάζουν την Ειρήνη, αλλά και την υπομονή του Θεού, που θα αποδώσει κάποτε Δικαιο
Η προδοσία της Κύπρου βρίσκεται σε εξέλιξη, ο Αττίλας προχωρά και οι Καταδρομείς βρίσκονται στην Μεγαλόνησο να υπερασπιστούν τα πάτρια εδάφη.
Ανάμεσα σ’ αυτούς ένας απόγονος των Μινωιτών τοξοτών, του Δασκαλογιάννη, του Γιαμπουδάκη, ο καταγόμενος από το χωριό Ασή Γωνιά, στα σύνορα Ρεθύμνου – Χανίων, καταδρομέας Μπικάκης, μια ηρωική μορφή των μαχών, ανάμεσα σε όλες τις άλλες των Ελλήνων πολεμιστών της Α΄ Μοίρας της ΕΛΔΥΚ και των Κυπρίων καταδρομέων.
Η μοίρα χωρίζεται σε ζευγάρια έχοντας βαρύ οπλισμό, μερικά οπλοπολυβόλα και ΠΑΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ένα από αυτά ο Μπικάκης μαζί με τον έτερο κρητικό Μπιχανάκη καλούνται να υπερασπιστούν την περιοχή αριστερά της αντιπροσωπίας της “Ford”, γνωστό ως ανώνυμο λόφο αφού οι Τούρκοι προωθούνται στα προάστια της Λευκωσίας.
Ο Μπιχανάκης μεταφέρει και εναποθέτει 8 βλήματα ΠΑΟ και ο Μπικάκης με το ΠΑΟ του παρατηρεί τον χώρο και το πεδίο βολής που του έδινε.
Υπό συνεχή βροχή από όλμους των 4,2 χιλιοστών των Τούρκων, ο Μπικάκης μετακινείται προς άλλο σημείο, πιστεύοντας ότι ο Μπιχανάκης τον είχε αντιληφθεί, όμως απορροφημένος από την μεταφορά των βλημάτων, δεν είδε την μετακίνηση του Μπικάκη και αμέσως άρχισε να τον καλεί χωρίς να λαμβάνει απάντηση.
image006
Γύρισε πίσω και ανάφερε την απώλεια του συντρόφου του.
Όμως ο Μπικάκης ζει και με την σειρά του ψάχνει τον σύντροφο του, νομίζοντας ότι σκοτώθηκε. Δεν παίρνει απάντηση, αφού το μόνο που ακούει είναι οι εκρήξεις από τους όλμους των Τούρκων!
Παρόλο που γνωρίζει ότι είναι μόνος, δεν λιποψυχεί αλλά μένει στη θέση του, ακολουθώντας τις εντολές που είχε.
Μία ανεπανάληπτη και ανορθόδοξη αναμέτρηση ανάμεσα στον ΑΝΘΡΩΠΟ και στις μηχανές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤοποθετεί το βλήμα, φέρνει το ΠΑΟ στον ωμό του και το μάτι του στην διόπτρα.
Έρχονται 6 άρματα Μ-48-Α2 και πίσω τους ένα Τουρκικό Τάγμα Πεζικού!
Στα 300 μέτρα εγκλωβίζει το 1ο άρμα και στα 270 μέτρα το κάνει παλιοσίδερα, αναγκάζοντας τα δυο άτομα του πληρώματος να το εγκαταλείψουν!
Αλλάζει θέση, εγκλωβίζει το 2ο άρμα και το τυλίγει στις φλόγες χωρίς να γλιτώσει κανείς!
Στα 200 μέτρα καταστρέφει και το 3ο άρμα, ενώ οι Τούρκοι τον ψάχνουν σαν τρελοί, αλλάζει θέση και καταστρέφει και το 4ο μην αφήνοντας κανένα ζωντανό!!!
image005
Τα δυο εναπομείναντα άρματα φοβούνται και κρύβονται, όμως το 5ο κάνει το λάθος και εμφανίζεται δίνοντας την ευκαιρία στο Μπικάκη να το στείλει από εκεί που ήρθε!
Το 6ο και τελευταίο οπισθοχωρεί ελπίζοντας ότι θα γλιτώσει 700 μέτρα μακριά από τον Μπικάκη, αυτός όμως το καταστρέφει και αυτό!
Τα πληρώματά τους, που μέρες πριν έκαιγαν άμαχους, γυναίκες, ιερείς και παιδιά, κάηκαν σε λίγα λεπτά από τον μοναχικό Κρητικό εκδικητή!
Θαρρείς κι ήταν ένα μακάβριο παιγνίδι θανάτου, που από Θεία θέληση έπρεπε να το κερδίσει ο Άνθρωπος…
Οι Τούρκοι πεζικάριοι βλέποντας το θάνατο μπροστά τους τρέχουν να καλυφθούν στη σχολή Γρηγορίου. Τα δυο εναπομείναντα βλήματα του Μπικάκη ρίχνονται στο ισόγειο και στον δεύτερο όροφο του κτιρίου!
ΑπάντησηΔιαγραφήimage004Ποσά πτώματα μέτρησαν οι Τούρκοι στο κτίριο δεν μαθεύτηκε ποτέ…
Παρέμεινε τέσσερις μέρες χωρίς τροφή, πολεμώντας με ένα πολυβόλο,που βρήκε πεταμένο στον διπλανό λόφο και έχοντας δίπλα του τη φωτογραφία της Ελένης που τον περίμενε στη Κρήτη!.
Ο Καταδρομέας Μπικάκης (όπως και κανένας άλλος Αξιωματικός ή οπλίτης από όσους έλαβαν μέρος στην άνιση τούτη Μάχη) δεν έλαβε ποτέ κάποια ηθική αμοιβή ή έπαινο!
Η πρόταση του Διοικητού του, για άμεση απονομή του Χρυσούν Αριστείου Ανδρείας, έμεινε για πάντα στα συρτάρια των «ΗΓΕΤΩΝ».
Από ένοχη σιωπή; Από ντροπή; Από προκατάληψη; Κανένας ποτέ δεν έμαθε…
Όταν απολύθηκε από το Στρατό, εργάστηκε σαν οικοδόμος.
Έκανε οικογένεια και παιδιά. Άφησε την τελευταία του πνοή σε τροχαίο ατύχημα το 1994, στην εθνική οδό Αθηνών Πατρών, φεύγοντας από τη ζωή – όπως κι άλλοι μαχητές Καταδρομείς, Ελδυκάριοι και κυβερνήτες των Νοράτλας – με την πίκρα της μη αναγνώρισης…
Τιμήθηκε μετά θάνατον από την Λέσχη Καταδρομέων Ημαθίας.
Η τιμητική πλακέτα απεστάλη από τον – εν ζωή τότε – Πρόεδρο της Λέσχης Δρούγκα Στέφανο, στους Γονείς του στην Κρήτη…
Κανένας Δάσκαλος ή ιστορικός δεν μίλησε ποτέ στους μαθητές του γι αυτόν…
Κανένας ποιητής δεν αφιέρωσε λίγη απ τη σοφία του για κάποιες αράδες από λέξεις…έστω για ένα τραγούδι.
Σε ολάκερη την Ελλάδα, μήτε στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Κρήτη, δεν υπήρξε ποτέ κάποιος δρόμος που να χωρέσει το όνομά του…»
ΑΘΑΝΑΤΟΙ.