Τα τετράδυμα παιδιά της οικογένειας μια μέρα πριν τα 40ά γενέθλια τους με την μητέρα τους Μαίρη
«Ακόμα δεν πιστεύω ότι από εμάς δημιουργήθηκε μια τόσο μεγάλη οικογένεια» λέει η κ. Μαίρη, μητέρα επτά παιδιών και γιαγιά 13 εγγονιών
Η Μαίρη Παντελιά γεννήθηκε πριν από 72 χρόνια στο Κάιρο της Αιγύπτου και σήμερα έχει αποκτήσει επτά παιδιά και 13 εγγόνια, ενώ ήταν η πρώτη Ελληνίδα που γέννησε τετράδυμα σε ολόκληρη την Αυστραλία.
«Ο μεγαλύτερος εγγονός μου είναι 23 ετών και ο πιο μικρούλης 15 μηνών και όταν μαζευόμαστε όλοι μαζί και τους κοιτάζω από μακριά, πολλές φορές δεν πιστεύω ότι δύο άνθρωποι, εγώ και ο αγαπημένος μου Πύρρος, δημιουργήσαμε μια τόσο μεγάλη οικογένεια» λέει με περηφάνια η κ. Μαίρη σε συνέντευξή της στον «Νέο Κόσμο».
Δυναμική, ευχάριστη και με χιούμορ, η 72χρονη σήμερα ομογενής, ομολογεί ότι δεν πίστευε ποτέ όταν γνώρισε τον σύζυγό της στο Χαρτούμ του Σουδάν ότι η ζωή θα της έδινε τόσες χαρές και τόσα ταξίδια.
«Οι παππούδες και οι γιαγιάδες της οικογένειάς μας έφυγαν από την Ελλάδα πολύ πριν τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και είχαν καταγωγή από την Ρόδο, την Λέρο, την Λήμνο και την Κάρυστο» λέει η κ. Μαίρη, οι γονείς της οποίας γεννήθηκαν στην Αίγυπτο.
«Η μητέρα μου ήταν καθηγήτρια Γαλλικών και ο πατέρας μου εργαζόταν σε εργοστάσιο αλλά όταν τα αδέλφια των γονιών μου, τραπεζικοί υπάλληλοι και οι δύο, έφυγαν για το Χαρτούμ, ακολούθησαν και οι γονείς μου και εκεί τελείωσα κι εγώ το γυμνάσιο».
Η Μαίρη γνώρισε τον σύζυγό της, Πύρρο Κυριαζή, σε σχολικές επιδείξεις και μετέπειτα τον ξανασυνάντησε σε ένα πάρτι που διοργάνωσαν κοινοί τους φίλοι. Ήταν μόλις 18 ετών.
Ο Πύρρος Κυριαζής καταγόταν από την Ήπειρο, αλλά είχε γεννηθεί στην Αιθιοπία από μετανάστες γονείς που εγκατέλειψαν την Ελλάδα μετά τον ανταρτοπόλεμο.
«Οι γονείς του συζύγου μου επέλεξαν την Αιθιοπία επειδή ήταν ορθόδοξο κράτος και στα 27 του χρόνια ο Πύρρος μιλούσε επτά γλώσσες και εργαζόταν σε φαρμακευτική εταιρία ως αντιπρόσωπος, οπότε έκανε συχνά ταξίδια στη Μέση Ανατολή» θυμάται η κ. Μαίρη.
Το νεαρό ζευγάρι ενώθηκε με τα δεσμά του γάμου περίπου ένα χρόνο μετά τη γνωριμία τους στο Χαρτούμ και η οικογένεια εξακολούθησε να μένει εκεί έως ότου η κατάσταση άρχισε να δυσκολεύει στην Μέση Ανατολή με τον πόλεμο του 1967 και ο Πύρρος έπρεπε πλέον να σταματήσει τα ταξίδια.
«Ο σύζυγός μου είχε τότε την επιλογή να πάρει μετάθεση στη Μελβούρνη, αλλά επειδή εγώ δεν ήθελα να αφήσω τους γονείς μου, απορρίψαμε την επαγγελματική πρόταση της φαρμακευτικής και αγοράσαμε ένα καθαριστήριο στην Αιθιοπία, όπου και γεννήθηκαν τα δύο πρώτα μας παιδιά, η Ντενίζ και ο Ευάγγελος.
Τα χρόνια κυλούσαν ήρεμα για την οικογένεια, έως ότου ένας φίλος του Πύρρου τους προειδοποίησε για το τι επρόκειτο να ακολουθήσει.
«Ένας φίλος του πατέρα μου που είχε αξίωμα στο στρατό τον συμβούλευσε να μας πάρει και να φύγουμε το συντομότερο δυνατό».
Οι επιλογές ήταν η Αμερική και η Αυστραλία.
Η γιαγιά Μαίρη διαβάζει τον αγγλόφωνο Τύπο της εποχής όταν γέννησε τα πρώτα τετράδυμα στην Αυστραλία
Ο «πατριάρχης» της οικογένειας δεν ήθελε μια μεγάλη χώρα σαν την Αμερική και γι' αυτό διάλεξε την Αυστραλία που το 1971 είχε πληθυσμό 11 εκατομμυρίων κατοίκων.
«Ήρθαμε στην Αδελαΐδα το 1971 μαζί με τους γονείς μου και τα δύο μας παιδιά. Η κόρη μας Ντενίζ ήταν 2 ετών και ο μικρός μας γιος Ευάγγελος, μόλις 9 μηνών.
«Η κυβέρνηση τότε μας παραχώρησε στέγη σε προσφυγικές κατοικίες με δύο δωμάτια και μια τσαγιέρα κι εμείς, μαθημένοι αλλιώς, ψάχναμε για καφέ. Λίγο αργότερα ήρθε το τρίτο μας παιδί η Όλγα και μόλις χρόνισε ανακάλυψα ότι ήμουν και πάλι έγκυος αλλά ντρεπόμουν να το πω στους γονείς μου.
«Στους τέσσερις μήνες μια ανάλυση αίματος έδειξε ότι τα παιδιά είναι τουλάχιστον τρία και στην εξέταση των πέντε μηνών μου έκαναν ακτινογραφία η οποία έδειξε ότι τα μωρά ήταν τέσσερα. Νιώθω τυχερή που ήμουν στην Αυστραλία γιατί με φρόντισαν πάρα πολύ στο νοσοκομείο, αλλιώς ενδεχομένως να μην είχαν έρθει ποτέ στη ζωή».
Μετά από παραμονή τρεισήμισι μηνών στο πολιτειακό νοσοκομείο Queen Victoria, γεννήθηκαν τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας. Η Βικτώρια, ο Θεόδωρος, ο Δημήτρης και ο Νικόλας.
«Τα μωρά γεννήθηκαν ένα μήνα νωρίτερα, το Πάσχα του 1974, και για να είμαι ειλικρινής όταν πλέον γέννησα, πριν καλά-καλά συνέλθω από τη νάρκωση της γέννας, άκουγα τον Πύρρο να τα «βαφτίζει» ένα-ένα γιατί οι δημοσιογράφοι, οι οποίοι είχαν μάθει ότι είχαμε τετράδυμα είχαν μαζευτεί απ' έξω για να δουν τα μικρά πλασματάκια μας και να καταγράψουν τα ονόματά τους».
Ο Πύρρος και η Μαρία ήταν ένα αγαπημένο ζευγάρι που αντιμετώπιζε τα πάντα με θάρρος και χιούμορ.
«Δυστυχώς, τον Πύρρο τον χάσαμε το 2014 από αμιάντωση γιατί όταν πρωτοήλθαμε στην Αυστραλία εργάστηκε σε εργοστάσιο επεξεργασίας ασβέστη για ένα τρίμηνο, κάτι που, όπως μάθαμε μετά, επιβάρυνε υπερβολικά την υγεία του.
«Αγαπώ την Ελλάδα και πήγα πίσω πριν δύο χρόνια, αλλά χωρίς τον Πύρρο δεν θα είναι ποτέ το ίδιο, γι' αυτό και δεν μου κάνει η καρδιά να ξαναπάω.
«Και παρ' ότι αγαπώ την Αυστραλία, πονάω για την Ελλάδα.
«Ίσως γιατί, αισθανόμουν, αισθάνομαι και πάντα θα αισθάνομαι Ελληνίδα» καταλήγει η κ. Μαίρη.
neoskosmos
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Οι απόψεις των διαχειριστών μπορεί να μην συμπίπτουν με τα άρθρα.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.
Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές.
Κακόβουλα σχόλια αφαιρούνται όπου εντοπίζονται.
Η ευθύνη των σχολίων βαρύνει νομικά τους σχολιαστές.
Η ταυτότητα των σχολιαστών είναι γνωστή μόνο στην Google.
Όποιος θίγεται μπορεί να επικοινωνεί στο email μας.
Ενδιαφέροντα σχόλια σε όλα τα μέσα μας μπορεί να γίνουν αναρτήσεις.
Περισσότερα στους όρους χρήσης.