Οταν το κράτος κάνει διακρίσεις

Στα 14 του έτη, ο Αρης Πλάκα απέκτησε την ελληνική ιθαγένεια. Οι γονείς του κατάγονται από την Αλβανία, αλλά ο ίδιος δεν είχε γνωρίσει άλλη χώρα πέρα από την Ελλάδα όπου γεννήθηκε, μεγάλωσε και πήγε σχολείο. Το 2015 όμως, όταν ενηλικιώθηκε, για πρώτη φορά στη ζωή του ένιωσε τι θα πει διάκριση. Δεν μπορούσε πλέον να καλύπτεται ασφαλιστικά από τον πατέρα του. Απευθύνθηκε στους αρμόδιους φορείς ζητώντας απαντήσεις. Πώς γίνεται να αποκλείεται από ένα δικαίωμα που έχουν κατοχυρώσει άλλοι συμπολίτες του στην ίδια ηλικία;

Θεωρούσε ότι και ο ίδιος πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις. Ο πατέρας του, γεωπόνος στο επάγγελμα, είχε μόνιμη εργασία και ήταν συνεπής στις υποχρεώσεις του. Γνώριζε ότι βάσει σχετικής διάταξης, τα άγαμα τέκνα ασφαλισμένου ή συνταξιούχου μπορούν να καλυφθούν μέχρι και το 26ο έτος της ηλικίας τους εφόσον είναι άνεργα ή σπουδάζουν. Ο Πλάκα μόλις είχε περάσει τότε στο πανεπιστήμιο και δεν εργαζόταν.


Υπήρχε όμως μια λεπτομέρεια που οδήγησε στον παράδοξο αποκλεισμό του: ο πατέρας του δεν ήταν Ελληνας πολίτης. Βάσει της εγκυκλίου του ΙΚΑ 75/4-10-2011, τα τέκνα πολιτών τρίτων χωρών μπορούν να καλυφθούν ασφαλιστικά από τον εργαζόμενο γονέα τους μόνο μέχρι το 18ο έτος της ηλικίας τους και όχι το 26ο. «Τότε κατάλαβα τι θα πει διάκριση», λέει στην «Κ» ο Αρης Πλάκα.

Για τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αυτή δεν είναι μια άγνωστη ιστορία. Τον Οκτώβριο του 2012 δέκα βουλευτές του είχαν υποβάλει σχετικό ερώτημα προς τον τότε υπουργό Εργασίας Γιάννη Βρούτση. Στο κείμενό τους αναφέρονταν σε εργαζόμενη «από τη Χιλή που δεν είχε μπορέσει να θεωρήσει βιβλιάριο για το σπουδάζον σε ελληνικό πανεπιστήμιο παιδί της», αλλά και σε περίπτωση Τσέχας που δεν μπόρεσε να ασφαλίσει ως έμμεσο μέλος τη φοιτήτρια κόρη της.

«Οι μνημονιακές κυβερνήσεις πραγματικά εκπλήσσουν την κοινωνία συνεχώς, με την προχειρότητα, την παντελή έλλειψη οργάνωσης, σχεδιασμού και κοινωνικών κριτηρίων», ανέφεραν οι δέκα βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Εκτοτε, παρά την κυβερνητική αλλαγή, συνεχίστηκε η ίδια παραδοξότητα.

Τον Φεβρουάριο 2017 οι οργανώσεις Generation 2.0 και Solidarity Now ανακίνησαν το θέμα με αναφορά τους προς τον Συνήγορο του Πολίτη. Την ίδια περίοδο κατέθεσε σχετική ερώτηση στη Βουλή και η Δημοκρατική Συμπαράταξη, αναφέροντας ότι το ΙΚΑ «παρά τις αντίθετες προβλέψεις της κείμενης νομοθεσίας, δεν καλύπτει στο οικογενειακό βιβλιάριο τα ενηλικιωθέντα τέκνα των μεταναστών, παρά το γεγονός ότι οι γονείς τους πληρούν ακριβώς τις ίδιες ασφαλιστικές προϋποθέσεις με τους Ελληνες και κοινοτικούς ασφαλισμένους».

Ο Αρης Πλάκα έμεινε για δύο χρόνια ανασφάλιστος, ώσπου πρόσφατα ο πατέρας του απέκτησε ελληνικό διαβατήριο μέσω της διαδικασίας της πολιτογράφησης και μπόρεσε να τον καλύψει ασφαλιστικά. «Δέχεσαι τη σφαλιάρα από το κράτος και όχι από κάποιον πολίτη», λέει ο 20χρονος σήμερα σπουδαστής. «Γιατί το ίδιο το κράτος σε ξεχωρίζει».