Ο ύπουλος Ζάεφ

Αν έβλεπε κανείς τη συνέντευξη του πρωθυπουργού των Σκοπίων, Ζόραν Ζάεφ, θα έλεγε ότι είναι ένας μοντέρνος πολιτικός, με ανοικτό μυαλό, χωρίς προκαταλήψεις, που αποθεώνει τον συνομήλικό του Τσίπρα και που κάνει ανοίγματα στην Ελλάδα για εξεύρεση λύσης.

Βέβαια, το γεγονός ότι βλέπει τον Τσίπρα ως μεγάλο ηγέτη που έχουν κοινές αξίες, δείχνει ότι μάλλον «γλείφει» παρά έχει διορατικότητα.

Αν όμως αναλύσει κανείς τα λεγόμενα του «σύγχρονου και μετριοπαθούς πολιτικού της γειτονικής χώρας», όπως τον χαρακτηρίζουν, θα βρει πολλά και ενδιαφέροντα.

Βεβαίως και δεν είναι ο σκληροπυρηνικός, εθνικιστής και προκλητικός Γκρουέφσκι. Βεβαίως και χρησιμοποιεί σύγχρονο λόγο και είναι μετριοπαθής, δηλαδή μπορείς να μιλήσεις μαζί του και να διαπραγματευτείς.

Ωστόσο, πίσω από τις λέξεις και από τα αγαθά πρόσωπα πολλές φορές κρύβονται μύχιες και ύπουλες σκέψεις τις οποίες η ελληνική διπλωματία θα πρέπει να προσέξει.

Για παράδειγμα ο Ζάεφ όταν ρωτήθηκε ποια είναι η δική του «κόκκινη γραμμή» σε ό,τι αφορά το όνομα, δεν απάντησε ξεκάθαρα αλλά χρησιμοποίησε τις γνωστές πολιτικάντικες απόψεις που χρησιμοποιούν πολιτικοί – ψεύτες σαν τον Τσίπρα. Αλλά λόγια ν’ αγαπιόμαστε του στυλ: «Αν είναι να αναφερθούμε σε «κόκκινες γραμμές» ή σε «κόκκινα σύνορα», εγώ δεν θα ήθελα να τα χρησιμοποιήσω, γιατί κάτι τέτοιο θα αποτελούσε εμπόδιο για την επίλυση του ζητήματος».

Και γιατί δηλαδή να μην αναφερθεί σε σύνορα; Γιατί προφανώς αυτός δεν έχει κάτι να χάσει αλλά χαμένη είναι η Ελλάδα. Κάθε φορά που κάποιος αμφισβητεί τα σύνορα, την ιστορία, τη γεωγραφία κάνει κακό στην Ελλάδα και ο Ζάεφ το ξέρει αυτό.

Από την άλλη, μίλησε και για τον Μέγα Αλέξανδρο λέγοντας:«Δήλωσα χωρίς προκαταλήψεις, όταν σχολίασε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ότι αν η κυβέρνηση των Σκοπίων επιθυμεί να κάνει ένα βήμα παρά πάνω στην κατεύθυνση επίλυσης του προβλήματος, το πρώτο που πρέπει να κάνει είναι να αποποιηθεί ότι είναι η μοναδική κληρονόμος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Εγώ το δήλωσα δημόσια επειδή πιστεύω περισσότερο στο μέλλον του δικού μας κράτους από το να είμαι περιχαρακωμένος από τις προκαταλήψεις του παρελθόντος, γιατί γνωρίζω ότι ο Μέγας Αλέξανδρος θα αποτελούσε το στοιχείο εκείνο που θα μας ενώσει και όχι το στοιχείο διαίρεσης. Έχοντας υπόψη ότι είναι πιο σημαντικό το μέλλον του κράτους μου και αυτό που λέω το κάνω και πράξη και δεν περιορίζομαι μόνο στα λόγια».

Δεν καταλάβαμε δηλαδή. Από τη μια είναι έτοιμος να κάνει βήματα πίσω και να γκρεμίσει αγάλματα αλλά από την άλλη δεν θέλει να θεωρείται η Ελλάδα μοναδική κληρονόμος του Μ. Αλεξάνδρου; Αφήνει δηλαδή ανοικτό, με ύπουλο τρόπο, παράθυρο να θεωρεί και αυτός τη χώρα του κληρονόμο της ελληνικής ιστορίας.

Έχουμε ουσιαστικά έναν… Γκρουέφσκι στο πιο διπλωματικό. Που δεν τα λέει τσεκουράτα, που δεν στήνει αγάλματα και δεν παραχαράσσει την ιστορία καθημερινά αλλά που έχει πάντα στο μυαλό του την ίδια τακτική, το ίδιο τροπάρι. Και είναι αυτό που πρέπει να προσέξουν όλοι όσοι λένε ότι τώρα είναι ιστορική ευκαιρία να βρεθεί λύση επειδή έφυγαν οι ακραίοι και ήρθαν οι μετριοπαθείς στα Σκόπια. Άραγε, αν φάμε χαστούκι με το όνομα και συμφωνήσουμε σε κάποιο που θα παραχαράσσει την ιστορία και θα δημιουργεί αλυτρωτισμούς έχει σημασία αν ο πρωθυπουργός είναι ακραίος ή μετριοπαθής;

Κατά τη γνώμη μας ο Ζάεφ είναι πανέξυπνος άνθρωπος και παίζει καλά το παιχνίδι της επικοινωνίας. Απευθύνεται στους Έλληνες και ειδικά στους πολιτικούς δείχνοντας ότι θέλει να βρεθεί λύση στο όνομα της ευρωπαϊκής ενοποίησης και των ανοικτών συνόρων. Κι από την άλλη δεν απεμπολεί τίποτε από τις αλυτρωτικές διεκδικήσεις των Σκοπιανών για να μην εξοργίσει και τους εθνικιστές στη χώρα του που επιμένουν να κάνουν δική τους την ελληνική ιστορία, τα ιστορικά πρόσωπα, τα εδάφη, τα σύνορα της πατρίδας μας.

Αν ήθελε ο Ζάεφ να ξεκινήσει ένας ουσιαστικός διάλογος για το πρόβλημα δεν θα έλεγε: «Πήραμε έγκριση από τους πολίτες για συμφωνία καλής γειτονίας με τη Βουλγαρία και με τις άλλες γειτονικές χώρες, όπως η Ελλάδα. Πιστεύω ότι από μία απομονωμένη, εγκλωβισμένη και χωρίς προοπτική χώρα είμαστε πλέον μια χώρα χωρίς προκαταλήψεις που θα μπορεί να δημιουργεί συνεργασίες και να λύνει ακόμη και τα πιο ευαίσθητα ζητήματα, όπως είναι η επίλυση του προβλήματος που έχει η Ελλάδα με το συνταγματικό μας όνομα.Είμαι σίγουρος πως όλες οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι πολιτικοί πρέπει να λύνονται γιατί αυτό περιμένουν οι πολίτες από εμάς. Δεν πρέπει να ψάχνουμε δικαιολογίες που θα μας οδηγήσουν σε νέα προβλήματα».

Έχει πρόβλημα η Ελλάδα με το συνταγματικό τους όνομα. Μα βεβαίως κι έχει, είναι δυνατόν να μην αντιδρά έστω κι ένας Έλληνας σε ανιστόρητα «βαφτίσια» που έκαναν μόνοι τους και τώρα θέλουν να νομιμοποιήσουν;

Αν ήθελε ο Ζάεφ πράγματι να επιδείξει ηγετικά στοιχεία και να δείξει ότι είναι σύγχρονος πολιτικός θα έπρεπε να ξεκινήσει από την απεμπόληση της ιστορίας της Μακεδονίας. Να δηλώσει ξεκάθαρα ότι οι μισοί Σκοπιανοί είναι Σλάβοι και οι άλλοι Αλβανοί για να τελειώνουμε με το παραμύθι.

Να δηλώσει ξεκάθαρα ότι δεν διεκδικεί τίποτε από την ιστορία του Φίλιππου ή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Να δηλώσει ξεκάθαρα ότι θέλει μια λύση που δεν θα προσβάλλει κανέναν Έλληνα πολίτη, κυρίως Μακεδόνα.

Να δηλώσει ξεκάθαρα ότι μπορεί να ονομάζει τη χώρα του Σκόπια, Βαρντάσκα, Δακία αλλά όχι Μακεδονία γιατί ποτέ δεν υπήρξαν και ποτέ δεν θα γίνουν Μακεδόνες οι Σκοπιανοί.

Ο ύπουλος τρόπος με τον οποίο προσεγγίζει την Ελλάδα ο Ζάεφ δεν πρέπει να περάσει.