«Οι επενδυτές στην Ελλάδα φοβούνται τους αρχαιολόγους» – Το παράδειγμα Αγγελιάδη

O επιχειρηματίας Μερκούριος Αγγελιάδης στο γραφείο του στο Λονγκ Αϊλαντ Σίτι του Κουίνς. Φωτογραφία αρχείου: «Εθνικός Κήρυξ» - Κώστας Μπέη.


ΑΘΗΝΑ. «Στην Ελλάδα, η αρχή την οποία φοβούνται περισσότεροι οι επενδυτές είναι οι αρχαιολόγοι» επισημαίνει στον τίτλο άρθρου της δημοσιογράφου της, κ. Νεκταρίας Σταμούλη, η εφημερίδα «Wall Street Journal».

Το άρθρο ξεκινά με το αρνητικό παράδειγμα της επένδυσης του ομογενή Μάικ (Μερκούριος) Αγγελιάδη, που ως γνωστόν έχει από το 2014 επίσημα ανακηρυχθεί πλειοδότης του διαγωνισμού της μεγάλης έκτασης των 1.360 στρεμμάτων στην Αφάντου Ρόδου με το σχέδιό του να επενδύσει 495 εκατ. δολάρια για την ανάπτυξη ενός παραθαλάσσιου θέρετρου γκολφ.

Ωστόσο, όπως γράφει η «WSJ», ο κ. Αγγελιάδης αφού ξόδεψε 1,5 εκατ. ευρώ., δύο χρόνια μετά η Αρχαιολογική Υπηρεσία πάγωσε την επένδυση επειδή ήταν κοντά σε ερείπια ενός φρουρίου που ανάγεται πίσω τρεις χιλιετίες στην Μυκηναϊκής Εποχής και η Υπηρεσία ανησυχούσε μήπως άλλα αξιόλογα ερείπια βρίσκονται στην περιοχή.

Κατανοώντας τη θέση του επενδυτή το ταμείο ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) υποσχέθηκε πέρυσι να προσλάβει αρχαιολόγους εκτός της Υπηρεσίας να ερευνήσουν την περιοχή, έτσι ώστε το έργο να επανέλθει στην τροχιά του. Αλλά τίποτε δεν έχει γίνει μέχρι τώρα, αναφέρει η εφημερίδα.

«Ολοι με είχαν προειδοποιήσει ότι θα γκριζάρουν τα μαλλιά μου πριν κατορθώσω να χτίσω κάτι στην Ελλάδα», δήλωσε ο κ. Αγγελιάδης, ενώ πρόσθεσε πως «σε αυτό το έργο έβαλα τη ζωή και την ψυχή μου».

Η ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία συγκαταλέγεται στις πιο φοβικές σε μία χώρα διαβόητη για την γραφειοκρατία της, ικανή να κωλύει τα επενδυτικά σχέδια για χρόνια με την απλή υποψία ότι οι αρχαιότητες θα μπορούσαν να βρίσκονται κάτω από μια προτεινόμενη ανάπτυξη.

Καθώς η Ελλάδα επιδιώκει να βγει από χρόνια ύφεση, η ανάγκη να προστατευθεί η ανεκτίμητη αρχαία της κληρονομιά συγκρούεται με την απελπιστική ανάγκη της για επενδύσεις.

Ενισχύοντας το πρόβλημα, η αρχαιολογική αρχή προσπαθεί να επιτελέσει την αποστολή της με προϋπολογισμό και προσωπικό μειωμένο δραστικά εξαιτίας της λιτότητας, με αποτέλεσμα να σημειώνονται μεγάλες καθυστερήσεις.

Στην Ελλάδα, οι αυτοκινητόδρομοι, οι αποχετεύσεις και άλλα δημόσια έργα συχνά αναβάλλονται, επανασχεδιάζονται ή ωθούνται πέρα από τον προϋπολογισμό λόγω του κόστους αντιμετώπισης των θαμμένων αντικειμένων.

Τα νέα κτίρια κατοικιών συχνά στερούνται υπόγειων γκαράζ επειδή οι προγραμματιστές φοβούνται ότι αποκαλύπτουν αρχαία ερείπια που μπορούν να σταματήσουν το έργο εδώ και χρόνια.

Το μετρό στη Θεσσαλονίκη, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας, δεν έχει ολοκληρωθεί μετά από τρεις δεκαετίες εργασίας, εν μέρει λόγω της ανακάλυψης μιας αρχαίας πόλης που κάποιοι αρχαιολόγοι τη συγκρίνουν με την Πομπηία στην Ιταλία.

Οι ανασκαφές έφεραν στο φως προ-βυζαντινά κτίρια, δρόμους και εκατοντάδες χιλιάδες τεχνουργήματα. Ως αποτέλεσμα, ένας σταθμός έπρεπε να επανασχεδιαστεί και μέρος της γραμμής παραμένει ατελής.

Το πρόβλημα που προκαλούν αυτές οι καθυστερήσεις έχει γίνει πλέον επείγον, καθώς η Ελλάδα επιδιώκει ξένες επενδύσεις για να επανεκκινήσει την Οικονομία της και να εκμεταλλευτεί την αναμενόμενη άρση των αυστηρών μέτρων της Ευρωπαϊκής Ενωσης για κρατικές δαπάνες και δανεισμό τον προσεχή Αύγουστο.

Το φθινόπωρο, η αρχαιολογική αρχή βρισκόταν στο επίκεντρο μιας πικρής μάχης για μια επένδυση ύψους 8 δισ. ευρώ στο Ελληνικό, πρώην χώρο του αεροδρομίου της Αθήνας. Και μόνο το περασμένο Φθινόπωρο δόθηκε λύση μετά από μεγάλη πίεση εξαιρώντας το 5% της τοποθεσίας από την επένδυση.