Πανηγυρικά εγκαινιάστηκε από τους Ερντογάν και Πούτιν το υπό κατασκευή πυρηνικό εργοστάσιο στο Ακουγιού της περιφέρειας Αδάνων Τουρκίας, το οποίο αναμένεται να τεθεί σε πλήρη λειτουργία το 2023.
Υπενθυμίζω ότι το σχέδιο αυτό έχει ιστορία δεκαετιών, με την κατά καιρούς συνεργασία διαφόρων χωρών. Ειδικότερα, στη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 υπήρξε συμφωνία για την κατασκευή του εργοστασίου με την καναδική κρατική εταιρεία CANDU. Ωστόσο, το σχέδιο ανεστάλη το 2000 από την κυβέρνηση Ετζεβίτ, μετά και από ισχυρότατη αντιπυρηνική κινητοποίηση στο εσωτερικό της Τουρκίας, η οποία είχε φτάσει μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο. Μάλιστα, το 1999, είχε οργανωθεί από την Greenpeace άτυπο δημοψήφισμα στην περιοχή που επρόκειτο να κατασκευαστεί το εργοστάσιο, με αποτέλεσμα να πει «όχι» το 84% των κατοίκων.
Στην Ελλάδα, επιλέξαμε εξαρχής να ρίξουμε γέφυρες συνεργασίας με το αντιπυρηνικό κίνημα της Τουρκίας. Ετσι, στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ιδρύθηκε το Αντιπυρηνικό Παρατηρητήριο Μεσογείου, με έδρα τη Ρόδο, που οργάνωσε και διεθνείς διασκέψεις με «ψυχή» τον αείμνηστο Θανάση Αναπολιτάνο, που έφυγε πρόωρα από τη ζωή, το 2013. Κερδίσαμε, λοιπόν, αρχικά τη μάχη εναντίον του πυρηνικού εργοστασίου στο Ακουγιού.
Η ανάληψη της διακυβέρνησης της Τουρκίας από το ΑΚΡ, το 2002, «ξεπάγωσε» το εν λόγω σχέδιο, που άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά με συμφωνία Ερντογάν - Πούτιν προ δεκαετίας. Υπολογίζεται ότι η ρωσική επένδυση ανέρχεται στα είκοσι δισεκατομμύρια δολάρια.
Διευκρινίζω ότι η αντίθεσή μας στην κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στο Ακουγιού δεν πηγάζει από αντιτουρκισμό, που χαρακτηρίζει τους εγχώριους εθνικιστές, αλλά από ειλικρινή ανησυχία, αφού μετά τη μεγάλη καταστροφή του Τσερνομπίλ (1986), που οι συνέπειές της ακόμα διαρκούν, είχαμε από το 1997 μιλήσει για τον κίνδυνο ενός «Μεσογειακού Τσερνομπίλ», ενώ πυρηνικοί επιστήμονες προειδοποιούσαν για το ενδεχόμενο να καταστεί ικανή παραγωγής πυρηνικών όπλων η Τουρκία.
Μετά την καταστροφή στη Φουκουσίμα, το 2011, το αντιπυρηνικό κίνημα επανήλθε δυναμικά στο προσκήνιο, με δύο μεγάλες νίκες τον Μάιο της ίδιας χρονιάς. Η πρώτη ήταν η ανακοίνωση από την καγκελάριο Μέρκελ της σταδιακής κατάργησης 17 πυρηνικών εργοστασίων της Γερμανίας και η δεύτερη, η ήττα του Μπερλουσκόνι σε δημοψήφισμα που απαγόρευσε την εγκατάσταση πυρηνικών εργοστασίων στην Ιταλία.
Δεδομένου ότι τα Αδανα είναι περιοχή υψηλής σεισμικότητας, με πρόσφατη οδυνηρή εμπειρία, μπορούμε σήμερα, προειδοποιώντας να διακηρύξουμε «Οχι σε Μεσογειακή Φουκουσίμα»! Η μόνη ασφάλεια από τα πυρηνικά όπλα και εργοστάσια είναι η πλήρης κατάργησή τους.
* μέλος του Συμβουλίου του Διεθνούς Γραφείου Ειρήνης
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Οι απόψεις των διαχειριστών μπορεί να μην συμπίπτουν με τα άρθρα.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.
Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές.
Κακόβουλα σχόλια αφαιρούνται όπου εντοπίζονται.
Η ευθύνη των σχολίων βαρύνει νομικά τους σχολιαστές.
Η ταυτότητα των σχολιαστών είναι γνωστή μόνο στην Google.
Όποιος θίγεται μπορεί να επικοινωνεί στο email μας.
Ενδιαφέροντα σχόλια σε όλα τα μέσα μας μπορεί να γίνουν αναρτήσεις.
Περισσότερα στους όρους χρήσης.