Παρέμβαση της Marion Reuter-Straulescu: Η δηλητηρίαση ζώων στην Κάρπαθο δεν περνά απαρατήρητη στον δικτυωμένο κόσμο μας

Ονομάζομαι Marion Reuter-Straulescu. Κατάγομαι από το Μόναχο και όλη μου η οικογένεια ταξιδεύει στην Κάρπαθο (Λευκός και Μεσοχώρι) σχεδόν κάθε χρόνο από το 1990. Αγαπάμε πολύ αυτό το νησί και έχουμε κάνει πολλούς πολύτιμους φίλους όλα αυτά τα χρόνια. Καθώς μιλάω ελληνικά και είμαι εξοικειωμένη με τους νόμους, έχω γνώσεις που συχνά μένουν κρυφές από πολλούς άλλους τουρίστες.

Όπως αναφέρθηκε πρόσφατα στα Καρπάθικα Νέα, έξι γάτες δηλητηριάστηκαν βάναυσα και πέθαναν μέσα στην αγωνία στο Μεσοχώρι στις 15 Δεκεμβρίου 2024. Ένα παρόμοιο περιστατικό συνέβη πριν από περίπου έξι μήνες, ενώ και στο παρελθόν υπήρξαν παρόμοιες περιπτώσεις στο χωριό αυτό. Είναι σοκαριστικό το γεγονός ότι ένας ή περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να διαπράττουν τέτοιες πράξεις εδώ και χρόνια χωρίς να έχουν να φοβηθούν συνέπειες. Ελπίζω ειλικρινά ότι η αστυνομική έρευνα θα είναι επιτυχής αυτή τη φορά και ότι οι δράστες θα οδηγηθούν στη δικαιοσύνη. Η κακοποίηση των ζώων – και η δηλητηρίαση ζώων είναι σαφώς μία από αυτές – μπορεί να τιμωρηθεί σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία με φυλάκιση έως και 10 χρόνια και πρόστιμα έως και 50.000 ευρώ.

Καταλαβαίνω ότι ο μεγάλος αριθμός αδέσποτων γατών μπορεί να αποτελέσει πρόκληση. Ωστόσο, από το 2021 υπάρχει ένας νέος νόμος που προβλέπει κρατική χρηματοδότηση και μέτρα που πρέπει να εφαρμοστούν από τους δήμους. Ωστόσο, αυτό που ακούω από την Κάρπαθο είναι ότι αυτά τα κονδύλια και οι απαιτήσεις δεν αξιοποιούνται ή δεν εφαρμόζονται σωστά. Γιατί δεν συμβαίνει αυτό;

Η σημερινή διοίκηση του νησιού δεν παραχωρεί καν όση τροφή χρειάζονται τα αδέσποτα ζώα. Πώς μπορούμε να μιλάμε για ευζωια των ζώων όταν δεν έχουν το νούμερο ένα που είναι η τροφή τους!

Αντίθετα, όσοι ταΐζουν και φροντίζουν τα ζώα από τους δικούς τους πόρους δέχονται εκφοβισμό στο χωριό και τα μέλη της φιλοζωικής οργάνωσης δέχονται ανώνυμες απειλές. Σε τι είδους εποχή ζούμε στην πραγματικότητα; Τέτοιες συμπεριφορές θυμίζουν τα πιο σκοτεινά κεφάλαια της ιστορίας, όπως οι εποχές του κυνηγιού μαγισσών.

Σε άλλα νησιά που επισκεπτόμαστε τακτικά, η κατάσταση είναι πολύ καλύτερη: εκεί τα προβλήματα με τα αδέσποτα ζώα είναι υπό έλεγχο και η κακοποίηση των ζώων αποτελεί παρελθόν. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι δήμοι εφαρμόζουν τα απαραίτητα μέτρα και συνεργάζονται στενά με τις φιλοζωικές οργανώσεις.

Για μένα – και για πολλούς Ευρωπαίους, παρεμπιπτόντως – η ευημερία των ζώων αποτελεί κεντρικό μέλημα. Αν δεν το κάνετε από χριστιανικές αξίες ή από σεβασμό στη ζωή, τότε τουλάχιστον κάντε το για να προστατεύσετε τον τουρισμό του νησιού σας.

Αηδιαστικά περιστατικά όπως η δηλητηρίαση ζώων δεν περνούν απαρατήρητα στον δικτυωμένο κόσμο μας. Διαδίδονται ταχύτατα μέσω των κοινωνικών δικτύων, ιδίως σε μεγάλες ομάδες του Facebook. Η προστασία των ζώων δεν αποτελεί μόνο ηθική υποχρέωση, αλλά και οικονομική αναγκαιότητα για τη διατήρηση της φήμης της Καρπάθου.