Ο Νίκος Μούνδρος μίλησε στην εφημερίδα «Ροδιακή» για το ατύχημά του το 2000 στη Ρόδο, την εμπειρία της παραπληγίας από κάκωση νωτιαίου μυελού, την αποκατάστασή του και την προσωπική και οικογενειακή του πορεία μετά την απόκτηση της παράλυσης.Σε μια ουσιαστική συνέντευξη, ο Νίκος περιέγραψε την τρομακτική στιγμή του ατυχήματος και τα πρώτα του συναισθήματα όταν ανέκτησε τις...
αισθήσεις του (έπεσε από ύψος τριών μέτρων με αποτέλεσμα συντριπτικό κάταγμα στο Θ11-Θ12), τη μεταφορά του με C 130 στο ΚΑΤ και τη μετέπειτα αποκατάστασή του στη Σουηδία:
«Στο κέντρο αποκατάστασης στη Σουηδία, αμέσως μόλις είδαν τις εξετάσεις μου την πρώτη μέρα, μου είπαν ότι δεν θα περπατήσω ξανά, και με συμβούλευσαν να εξοικειωθώ με τα δεδομένα της νέας μου ζωής.
Στην αρχή είσαι στο κρεβάτι και κοιτάς το ταβάνι για μήνες.
Μετά ή πρέπει να ζήσεις ή τέρμα.
Κι εγώ αποφάσισα να ζήσω.
Σε όλους βγαίνει αυτό, είναι το αίσθημα επιβίωσης.»
Άνθρωπος δραστήριος, με σπουδές στην Αγγλία και με σκοπό να ζήσει και να εργαστεί εκεί, είδε τη ζωή του να παίρνει απότομα νέα τροπή μετά το ατύχημα.
Σήμερα εργάζεται ως πολιτικός μηχανικός στη ΔΕΥΑΡ και θεωρεί τον εαυτό του τυχερό που εργάζεται στον τομέα που σπούδασε και μπορεί να προσφέρει.
«Δεν είπα ποτέ το «γιατί εγώ».
Ήταν ένα τυχαίο γεγονός το οποίο αποδείχτηκε μοιραίο.
Ήταν να γίνει κι έγινε. Γραφτό.
Η αναπηρία είναι σαν ένας απρόσκλητος επισκέπτης.
Έρχεται στο σπίτι σου, κάθεται στο τραπέζι μαζί σου, τρώει από το φαγητό σου κι όταν της πεις να φύγει κοιμάται στο κρεβάτι σου.
Οπότε πρέπει να μάθεις να ζεις μ’ αυτήν.»
Παραδέχεται πως τα χρόνια που έζησε στην Αγγλία ήταν καλή εμπειρία για τον ίδιο, γιατί μπόρεσε να εξοικειωθεί πολύ πριν το ατύχημά του με την εικόνα συμφοιτητών του σε αναπηρικά αμαξίδια, ανθρώπων με αναπηρία που κυκλοφορούσαν άνετα στην πόλη και στα μαγαζιά: «Η Αγγλία είναι μεγάλο σχολείο, σπάει το τσαμπουκά του Ελληνάρα.»
«Στην Ελλάδα υπάρχει στρέβλωση.
Κάνουν σαν να μην υπάρχουμε.
Και φταίμε κι εμείς, γιατί 30 χρόνια τώρα δεν έχουμε πείσει ότι ως ομάδα ατόμων με αναπηρία μπορούμε να γίνουμε φορέας παραγωγής και ανάπτυξης ώστε να διασφαλιστούν αξιόπιστοι όροι και οι συνθήκες για την καθημερινή μας επιβίωση.
Αντί γι’ αυτό, περιοριστήκαμε στο επίπεδο της επιδοματικής πολιτικής.»
Ο Νίκος σήμερα ζει και εργάζεται στη Ρόδο, με τη γυναίκα του και την 16 μηνών κόρη τους, τη μικρή Ανδριάννα.
disabled.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Οι απόψεις των διαχειριστών μπορεί να μην συμπίπτουν με τα άρθρα.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.
Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές.
Κακόβουλα σχόλια αφαιρούνται όπου εντοπίζονται.
Η ευθύνη των σχολίων βαρύνει νομικά τους σχολιαστές.
Η ταυτότητα των σχολιαστών είναι γνωστή μόνο στην Google.
Όποιος θίγεται μπορεί να επικοινωνεί στο email μας.
Ενδιαφέροντα σχόλια σε όλα τα μέσα μας μπορεί να γίνουν αναρτήσεις.
Περισσότερα στους όρους χρήσης.