Απο το 2ο συνεδριο αποδημων δωδεκανησιων 9-10/8/2008
Δημιουργία του Μουσείου της μετανάστευσης των Δωδεκανησίων και η ιστορική καταγραφή και κοινωνιολογική προσέγγιση του ξενιτεμού...
Εισηγητής: Κούκουλα Αγγελική-Φωτεινή.
Professional MA in the Preservation & Presentation of the Moving Image.
Κυρίες και Κύριοι Σύνεδροι,
"If you don't know where you're from, you don't know where you're going"
Αν δεν γνωρίζεις από πού κατάγεσαι τότε δεν γνωρίζεις και που πηγαίνεις.
Πράγματι η μνήμη είναι ο ακρογωνιαίος λίθος σε μια καλά ισορροπημένη προσωπικότητα. Αυτός ισχύει και για τα άτομα και για τους λαούς. Η συλλογική μνήμη των λαών του κόσμου είναι ζωτικής σημασίας και σπουδαιότητας στη συντήρηση των πολιτιστικών ταυτοτήτων, στο γεφύρωμα του παρελθόντος με το παρόν και την διαμόρφωση του μέλλοντος.
Η μνήμη, η αφήγηση, και η μετάδοση, συμβάλλουν στην οικοδόμηση της ταυτότητας και ενός καλύτερου μέλλοντος. Αυτή η ανάγκη για τη μνήμη, είναι ακόμα πιο ισχυρότερη για τους μετανάστες, δεδομένου ότι αυτοί κατέχουν μια σύνθετη εμπειρία η οποία και τους τοποθετεί σε μια διπλή πραγματικότητα. Ανάμεσα στην χώρα της εγκατάστασης και την χώρα της προέλευσης.
Με την ενσωμάτωση στις νέες πατρίδες, οι διάφορες αντιφατικές εμπειρίες (της αναχώρησης, του ταξιδιού, και τις άφιξης ) που έζησε ο κάθε μετανάστης, μένουν ως αναμνήσεις που τον βοηθούν να αντιμετωπίσει με ρεαλισμό τα ζητήματα της προσαρμογής.
Ενώ λοιπόν η μνήμη στο σύνολο της είναι ύψιστης σημασίας στην διαμόρφωση της ταυτότητας, οι μνήμες από την μετανάστευση έχουν πολλές φορές θεωρηθεί ως `taboo'. Ως μια αρνητική εμπειρία που ξεκινά από την υποχρέωση του μετανάστη να δραπετεύσει από την ένδεια και σε μερικές περιπτώσεις τον πόλεμο. Στις προηγούμενες δεκαετίες, οι γονείς συχνά ένιωθαν ντροπή όταν έπρεπε να διηγηθούν στα παιδιά τους τις προσωπικές τους μνήμες από τις χώρες προέλευσης τους. Απέφευγαν να μιλήσουν για τα πέτρινα χρόνια της ζωής τους, Για αυτό τον λόγο σήμερα, ή δεύτερη και η τρίτη γενιά δεν έχουν σαφή γνώση αυτών των ιστοριών.
Στη σημερινή εποχή, μέσα από το άκουσμα των ιστοριών των γονέων τους, και της ανακάλυψης του πολιτισμού πλούτου της χώρας από την οποία προέρχονται, οι δεύτερες γενιές των μεταναστών μπορούν πλέον να αυξήσουν τον αυτοσεβασμό τους, να αισθανθούν καλύτερα με τον εαυτό τους και τους άλλους και να βρουν μια καλύτερη θέση στην κοινωνία.
Δεδομένου όμως ότι οι μάρτυρες από τα μεγάλα κύματα της μετανάστευσης από τη δεκαετία του '50 στη δεκαετία του '70 γερνούν περισσότερο και περισσότερο είναι επείγον να συλλέξουμε τις μνήμες και τις προσωπικές καταθέσεις από τους γονείς και τους παππούδες. Γιατί όπως λένε στην Αφρική "an old man dying is like a library burning". Κάθε γέρος που πεθαίνει είναι σαν να καίγεται μια βιβλιοθήκη.
Η σύγχρονη τάση για δημιουργία των μουσείων μετανάστευσης είναι ένα ελπιδοφόρο φαινόμενο που μπορεί να συμβάλει πολύ στην πολιτισμική ποικιλομορφία.
Η συλλογή, η τεκμηρίωση, η συντήρηση, και η αξιοποίηση των καταθέσεων και της εμπειρίας των μεταναστών είναι ο στόχος των μουσείων μετανάστευσης παγκοσμίως, όπως ακριβώς η προστασία και η συντήρηση συνολικά της κληρονομιάς είναι ο αρχικός σκοπός του μουσείου.
Με τη συλλογή των προσωπικών ιστοριών και της εμπειρίας των μεταναστών από την κοινωνία των οικοδεσποτών, τα μουσεία μετανάστευσης συμβάλουν στην κοινωνική συνοχή, και την σφυρηλάτηση μιας νέας ταυτότητας στο επίπεδο χωρών.
Μετά από τις παραδοσιακές χώρες μετανάστευσης όπως τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αυστραλία ή τον Καναδά, σήμερα τουλάχιστο μια δωδεκάδα από ευρωπαϊκές χώρες δημιουργεί τους δικούς της τόπους συγκέντρωσης των εμπειριών των μεταναστών τους.
Στα πλαίσια της μελέτης -έρευνας που έχουμε ξεκινήσει για την δημιουργία Μουσείου Μετανάστευσης και στην Ρόδο, ως ένα projects του DodecanesianDream.com, πέρα από την συγκέντρωση-καταγραφή των προσωπικών ιστοριών των μεταναστών μας, έχουμε ήδη επικοινωνήσει και με 15 από τα Μουσεία αυτά. Από την μέχρι σήμερα ερεύνα μας, παρότι αυτή είναι περιορισμένου χρόνου και με όχι ιδιαίτερη εμβάθυνση, φαίνεται ότι τα μουσεία μετανάστευσης όχι μόνο εξετάζουν τους προαναφερθέντες κοινωνικούς στόχους, αλλά και παρέχουν την μεγάλη ευκαιρία και τον τόπο συνάντησης που ενθαρρύνει τον αυτοσεβασμό, τη δημιουργικότητα, και το διάλογο.
elmme.blogspot.com
Δημιουργία του Μουσείου της μετανάστευσης των Δωδεκανησίων και η ιστορική καταγραφή και κοινωνιολογική προσέγγιση του ξενιτεμού...
Εισηγητής: Κούκουλα Αγγελική-Φωτεινή.
Professional MA in the Preservation & Presentation of the Moving Image.
Κυρίες και Κύριοι Σύνεδροι,
"If you don't know where you're from, you don't know where you're going"
Αν δεν γνωρίζεις από πού κατάγεσαι τότε δεν γνωρίζεις και που πηγαίνεις.
Πράγματι η μνήμη είναι ο ακρογωνιαίος λίθος σε μια καλά ισορροπημένη προσωπικότητα. Αυτός ισχύει και για τα άτομα και για τους λαούς. Η συλλογική μνήμη των λαών του κόσμου είναι ζωτικής σημασίας και σπουδαιότητας στη συντήρηση των πολιτιστικών ταυτοτήτων, στο γεφύρωμα του παρελθόντος με το παρόν και την διαμόρφωση του μέλλοντος.
Η μνήμη, η αφήγηση, και η μετάδοση, συμβάλλουν στην οικοδόμηση της ταυτότητας και ενός καλύτερου μέλλοντος. Αυτή η ανάγκη για τη μνήμη, είναι ακόμα πιο ισχυρότερη για τους μετανάστες, δεδομένου ότι αυτοί κατέχουν μια σύνθετη εμπειρία η οποία και τους τοποθετεί σε μια διπλή πραγματικότητα. Ανάμεσα στην χώρα της εγκατάστασης και την χώρα της προέλευσης.
Με την ενσωμάτωση στις νέες πατρίδες, οι διάφορες αντιφατικές εμπειρίες (της αναχώρησης, του ταξιδιού, και τις άφιξης ) που έζησε ο κάθε μετανάστης, μένουν ως αναμνήσεις που τον βοηθούν να αντιμετωπίσει με ρεαλισμό τα ζητήματα της προσαρμογής.
Ενώ λοιπόν η μνήμη στο σύνολο της είναι ύψιστης σημασίας στην διαμόρφωση της ταυτότητας, οι μνήμες από την μετανάστευση έχουν πολλές φορές θεωρηθεί ως `taboo'. Ως μια αρνητική εμπειρία που ξεκινά από την υποχρέωση του μετανάστη να δραπετεύσει από την ένδεια και σε μερικές περιπτώσεις τον πόλεμο. Στις προηγούμενες δεκαετίες, οι γονείς συχνά ένιωθαν ντροπή όταν έπρεπε να διηγηθούν στα παιδιά τους τις προσωπικές τους μνήμες από τις χώρες προέλευσης τους. Απέφευγαν να μιλήσουν για τα πέτρινα χρόνια της ζωής τους, Για αυτό τον λόγο σήμερα, ή δεύτερη και η τρίτη γενιά δεν έχουν σαφή γνώση αυτών των ιστοριών.
Στη σημερινή εποχή, μέσα από το άκουσμα των ιστοριών των γονέων τους, και της ανακάλυψης του πολιτισμού πλούτου της χώρας από την οποία προέρχονται, οι δεύτερες γενιές των μεταναστών μπορούν πλέον να αυξήσουν τον αυτοσεβασμό τους, να αισθανθούν καλύτερα με τον εαυτό τους και τους άλλους και να βρουν μια καλύτερη θέση στην κοινωνία.
Δεδομένου όμως ότι οι μάρτυρες από τα μεγάλα κύματα της μετανάστευσης από τη δεκαετία του '50 στη δεκαετία του '70 γερνούν περισσότερο και περισσότερο είναι επείγον να συλλέξουμε τις μνήμες και τις προσωπικές καταθέσεις από τους γονείς και τους παππούδες. Γιατί όπως λένε στην Αφρική "an old man dying is like a library burning". Κάθε γέρος που πεθαίνει είναι σαν να καίγεται μια βιβλιοθήκη.
Η σύγχρονη τάση για δημιουργία των μουσείων μετανάστευσης είναι ένα ελπιδοφόρο φαινόμενο που μπορεί να συμβάλει πολύ στην πολιτισμική ποικιλομορφία.
Η συλλογή, η τεκμηρίωση, η συντήρηση, και η αξιοποίηση των καταθέσεων και της εμπειρίας των μεταναστών είναι ο στόχος των μουσείων μετανάστευσης παγκοσμίως, όπως ακριβώς η προστασία και η συντήρηση συνολικά της κληρονομιάς είναι ο αρχικός σκοπός του μουσείου.
Με τη συλλογή των προσωπικών ιστοριών και της εμπειρίας των μεταναστών από την κοινωνία των οικοδεσποτών, τα μουσεία μετανάστευσης συμβάλουν στην κοινωνική συνοχή, και την σφυρηλάτηση μιας νέας ταυτότητας στο επίπεδο χωρών.
Μετά από τις παραδοσιακές χώρες μετανάστευσης όπως τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αυστραλία ή τον Καναδά, σήμερα τουλάχιστο μια δωδεκάδα από ευρωπαϊκές χώρες δημιουργεί τους δικούς της τόπους συγκέντρωσης των εμπειριών των μεταναστών τους.
Στα πλαίσια της μελέτης -έρευνας που έχουμε ξεκινήσει για την δημιουργία Μουσείου Μετανάστευσης και στην Ρόδο, ως ένα projects του DodecanesianDream.com, πέρα από την συγκέντρωση-καταγραφή των προσωπικών ιστοριών των μεταναστών μας, έχουμε ήδη επικοινωνήσει και με 15 από τα Μουσεία αυτά. Από την μέχρι σήμερα ερεύνα μας, παρότι αυτή είναι περιορισμένου χρόνου και με όχι ιδιαίτερη εμβάθυνση, φαίνεται ότι τα μουσεία μετανάστευσης όχι μόνο εξετάζουν τους προαναφερθέντες κοινωνικούς στόχους, αλλά και παρέχουν την μεγάλη ευκαιρία και τον τόπο συνάντησης που ενθαρρύνει τον αυτοσεβασμό, τη δημιουργικότητα, και το διάλογο.
elmme.blogspot.com
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Οι απόψεις των διαχειριστών μπορεί να μην συμπίπτουν με τα άρθρα.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.
Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές.
Κακόβουλα σχόλια αφαιρούνται όπου εντοπίζονται.
Η ευθύνη των σχολίων βαρύνει νομικά τους σχολιαστές.
Η ταυτότητα των σχολιαστών είναι γνωστή μόνο στην Google.
Όποιος θίγεται μπορεί να επικοινωνεί στο email μας.
Ενδιαφέροντα σχόλια σε όλα τα μέσα μας μπορεί να γίνουν αναρτήσεις.
Περισσότερα στους όρους χρήσης.