Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αρχίπολης " Άγιος Μηνάς ", με αφορμή τη γιορτή του Αγίου Ανδρέα, διοργάνωσε για 4η χρονιά τη γιορτή " Λουκουμάδων και Τηγανίτων "...
στον αύλειο χώρο του σχολείου του χωριού. Όλα τα εδέσματα ήταν φτιαγμένα με αγάπη και μπόλικο μεράκι από τις γυναίκες της Αρχίπολης, που με την παρουσία τους έστεψαν την εκδήλωση με επιτυχία για μία ακόμη φορά.
`Αγιος Αντρέας ο "Τρυποτηγανάς"
...του Αγίου Αντρέα, του «Τρυποτηγανά» ή «Τρυποτηγανίτη». Την ημέρα της γιορτής του Αγίου Ανδρέα, οι νοικοκυρές έφτιαχναν λουκουμάδες ή τηγανίτες. Αλίμονο σε όποιαν αμελούσε να φτιάξει τέτοια μέρα! Ο `Αγιος, για να την τιμωρήσει θα της τρυπούσε το τηγάνι! Κι από το ζυμάρι για τις τηγανίτες, έκαναν με το δάχτυλο σταυρό στο αμπάρι του σπιτιού, που αποθήκευαν το σιτάρι της χρονιάς, για να παραμένει τούτο πάντοτε γεμάτο.
Εκτός από «Τρυποτηγανάς», ο `Αγιος Αντρέας είναι ο προάγγελος του χειμώνα που ακολουθεί, καθώς «αντρειεύει», δυναμώνει δηλαδή, και το κρύο.
«Σ' τσι τριάντα τ' `Αγι-Αντριός,
αντριεύται το κρύο»
Και δεν αντρειεύει μονάχα το κρύο, αλλά και τα σπαρτά κι όλα τα ζωντανά. Για αυτό κι οι αγρότες συνήθιζαν και τούτη τη μέρα να ετοιμάζουν «πολυσπόρια» για να τα διαβάσει ο παπάς και «να πάει καλά η χρονιά με πλούσια μπερεκέτια». Αλλού πάλι, από την παραμονή της εορτής του και για τρεις συνεχόμενες βραδιές, οι νοικοκυρές έριχναν στα κεραμίδια του σπιτιού βρασμένο στάρι και καλαμπόκι, λέγοντας «Αντρά, Αντρά ν'αντρώσ'ν τα στάρια και τα καλαμπόκια μας». Του Αγίου Αντρέα, λοιπόν, σήμερα, του πολιούχου των Πατρών και προστάτη της πόλης του Ναυπλίου, αφού καθώς ξημέρωνε η γιορτή του, το 1822, έπειτα από πολύμηνη δύσκολη πολιορκία, οι Έλληνες κατέλαβαν το Παλαμήδι.
στον αύλειο χώρο του σχολείου του χωριού. Όλα τα εδέσματα ήταν φτιαγμένα με αγάπη και μπόλικο μεράκι από τις γυναίκες της Αρχίπολης, που με την παρουσία τους έστεψαν την εκδήλωση με επιτυχία για μία ακόμη φορά.
`Αγιος Αντρέας ο "Τρυποτηγανάς"
...του Αγίου Αντρέα, του «Τρυποτηγανά» ή «Τρυποτηγανίτη». Την ημέρα της γιορτής του Αγίου Ανδρέα, οι νοικοκυρές έφτιαχναν λουκουμάδες ή τηγανίτες. Αλίμονο σε όποιαν αμελούσε να φτιάξει τέτοια μέρα! Ο `Αγιος, για να την τιμωρήσει θα της τρυπούσε το τηγάνι! Κι από το ζυμάρι για τις τηγανίτες, έκαναν με το δάχτυλο σταυρό στο αμπάρι του σπιτιού, που αποθήκευαν το σιτάρι της χρονιάς, για να παραμένει τούτο πάντοτε γεμάτο.
Εκτός από «Τρυποτηγανάς», ο `Αγιος Αντρέας είναι ο προάγγελος του χειμώνα που ακολουθεί, καθώς «αντρειεύει», δυναμώνει δηλαδή, και το κρύο.
«Σ' τσι τριάντα τ' `Αγι-Αντριός,
αντριεύται το κρύο»
Και δεν αντρειεύει μονάχα το κρύο, αλλά και τα σπαρτά κι όλα τα ζωντανά. Για αυτό κι οι αγρότες συνήθιζαν και τούτη τη μέρα να ετοιμάζουν «πολυσπόρια» για να τα διαβάσει ο παπάς και «να πάει καλά η χρονιά με πλούσια μπερεκέτια». Αλλού πάλι, από την παραμονή της εορτής του και για τρεις συνεχόμενες βραδιές, οι νοικοκυρές έριχναν στα κεραμίδια του σπιτιού βρασμένο στάρι και καλαμπόκι, λέγοντας «Αντρά, Αντρά ν'αντρώσ'ν τα στάρια και τα καλαμπόκια μας». Του Αγίου Αντρέα, λοιπόν, σήμερα, του πολιούχου των Πατρών και προστάτη της πόλης του Ναυπλίου, αφού καθώς ξημέρωνε η γιορτή του, το 1822, έπειτα από πολύμηνη δύσκολη πολιορκία, οι Έλληνες κατέλαβαν το Παλαμήδι.
ΜΠΡΑΒΟ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ!!!!ΚΡΙΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΜΑΘΑΜΕ ΠΡΙΝ ΓΙΑ ΝΑ'ΡΧΟΜΑΣΤΑΝ ΚΑΙ 'ΜΕΙΣ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή