"Όχι άλλα βάρη και οριζόντιες πολιτικές που θίγουν τους αδύναμους"

Ποια είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που προκάλεσε η κρίση στους δήμους και τις τοπικές κοινωνίες της Περιφέρειάς σας και πως αντιμετωπίζονται;...

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κανένας που να μη βλέπει, να μη βιώνει και να μη συνειδητοποιεί τις επιπτώσεις της κρίσης στην ελληνική κοινωνία συνολικά και φυσικά και στις τοπικές κοινωνίες. Η ανεργία, που πλήττει ιδιαίτερα τη νέα γενιά, η φθίνουσα πορεία της αγοράς που οδηγεί σε λουκέτα στις επιχειρήσεις, ιδίως τις μικρομεσαίες, που αποτελούν τη «ραχοκοκαλιά» των τοπικών οικονομιών, η αδυναμία όλο και περισσότερων πολιτών να αντιμετωπίσουν τις συμπληγάδες της μείωσης του εισοδήματός τους από τη μια και της αύξησης των φορολογικών υποχρεώσεών του από την άλλη, είναι φαινόμενα που δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι δεν τα βλέπει. Αλλά δεν είναι μόνο οι πολίτες που έχουν περιέλθει σε αυτή την ασφυκτική κατάσταση· το ίδιο σε δύσκολη κατάσταση βρίσκονται και οι αυτοδιοικητικοί φορείς. Όταν ένας Δήμος παρουσιάζει ένδεια σε πόρους, είναι φυσικό να μη μπορεί να ανταποκριθεί όσο θα έπρεπε στις υποχρεώσεις του απέναντι στους πολίτες, είτε σε επίπεδο δημιουργίας και συντήρησης υποδομών, είτε σε επίπεδο παροχής υπηρεσιών. Το πώς αντιμετωπίζονται από τους δήμους όλα αυτά τα προβλήματα που δημιουργεί η κρίση είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο, που περιέχει ως υποενότητες-τίτλους τις λέξεις «νοικοκύρεμα», «περιστολή δαπανών όπου υπάρχει περιθώριο», «κοινωνική ευαισθησία», «ορθολογική κατανομή των πόρων», «έμφαση σε έργα με αναπτυξιακές προοπτικές».

Οι δυσλειτουργίες του Καλλικράτη καθώς και οι μεγάλες και συνεχείς μειώσεις των πόρων της Αυτοδιοίκησης τί συνέπειες είχαν στις παρεχόμενες προς τους πολίτες υπηρεσίες;
Τις αναμενόμενες. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει έστω και ένας δήμαρχος ή γενικότερα παράγοντας της Αυτοδιοίκησης που να είναι ικανοποιημένος από τις υπηρεσίες που παρέχονται στους πολίτες – πάντα σε σχέση με αυτές που θα έπρεπε, υπό κανονικές συνθήκες, να παρέχονται. Από την άλλη, πιστεύω ότι όλοι οι αυτοδιοικητικοί έχουμε υπερβάλει εαυτούς και έχουμε καταφέρει να διατηρήσουμε το επίπεδο των παρεχομένων υπηρεσιών αρκετά πιο πάνω από αυτό που λογικά θα επέτρεπαν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Παρά τις γραφειοκρατικές εμπλοκές που δημιουργούνται από την εφαρμογή του «Καλλικράτη» και που συνολικά ως ΚΕΔΕ προσπαθούμε να διορθώσουμε νομοθετικά, σε συνεργασία με τα συναρμόδια υπουργεία, παρά τους δραματικά μειωμένους πόρους, πιστεύω ότι κάνουμε περισσότερα από όσα μπορούμε για να συνεχίσουμε να παρέχουμε στον πολίτη αυτά που πρέπει.

Καθημερινά καταγράφονται μεμονωμένες δράσεις στήριξης των πολιτών από τους δήμους, αλλά και από κινήσεις πολιτών. Στην περιοχή σας υπάρχει κάποια συντονισμένη προσπάθεια για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης στους πολίτες, και αν ναι, με ποιους συνεργάζεστε για να υλοποιηθούν τέτοιες δράσεις;

Από παλιά η Τοπική Αυτοδιοίκηση στα Δωδεκάνησα είχε ανεπτυγμένες δομές κοινωνικής πολιτικής και πρόνοιας, θα έλεγα μάλιστα πρωτοπόρες για την ελληνική πραγματικότητα. Τόσο μέσα από τη συντονισμένη δράση των δήμων και κοινοτήτων μέσω της ΤΕΔΚ, όσο και από τις δομές που ανέπτυσσαν οι δήμοι αυτόνομα – και ιδιαίτερα ο πρώην Δήμος Ροδίων – θεσμοί όπως το συσσίτιο ή οι τροφοκάρτες, τα δημοτικά ιατρεία, οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί (πολύ πριν περάσουν με νόμο στην Αυτοδιοίκηση και στην υπόλοιπη χώρα) εξυπηρετούσαν τους πολίτες που αντιμετώπιζαν προβλήματα. Επίσης από παλιά είχε εδραιωθεί, έστω και άτυπα, η τοπική συνεργασία – με πρωτοβουλία της Αυτοδιοίκησης – των φορέων και των εκπροσώπων των παραγωγικών τάξεων μέσα από το λεγόμενο «συμβούλιο ανάπτυξης». Έτσι το έδαφος ήταν ήδη γόνιμο για μια συντονισμένη αντιμετώπιση της κρίσης. Σαν αποτέλεσμα, συνεργαζόμαστε πολύ καλά με πολλούς φορείς για να βρισκόμαστε δίπλα στους συνανθρώπους μας που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Ο Δήμος Ρόδου λειτουργεί σε καθημερινή βάση συσσίτιο, το οποίο διανέμεται στο σπίτι, λειτουργεί δημοτικά ιατρεία, και έχει βέβαια όλες τις κοινωνικές υποδομές – βρεφονηπιακούς σταθμούς, ΚΑΠΗ, Βοήθεια στο Σπίτι, ΚΔΑΠ-μΕΑ, ΚΗΦΗ κ.λπ. Πέρα από τις υφιστάμενες δομές, όμως, δημιουργούνται, με τη βοήθεια και τη συνεργασία διαφόρων φορέων, και νέες υπηρεσίες, όπως κοινωνικό ιατρείο και κοινωνικό φροντιστήριο. Είναι μια αισιόδοξη νότα να βλέπεις ότι, μέσα σε αυτή τη γενικότερη κατάσταση της αβεβαιότητας και της στενότητας, είναι αυξημένη η αλληλεγγύη και η ευαισθησία των πολιτών.

Το μεγάλο ζητούμενο για τη χώρα και για κάθε περιοχή ξεχωριστά είναι η αναχαίτιση της ύφεσης και η προώθηση της ανάπτυξης. Στην Περιφέρειά σας δρομολογούνται ή υλοποιούνται δράσεις και προγράμματα που να στοχεύουν στην ανάπτυξη;

Κατά τον πρώτο χρόνο της θητείας μας στο τιμόνι του νέου, ενιαίου Δήμου Ρόδου είχαμε να αντιμετωπίσουμε τη μεγάλη πρόκληση της ουσιαστικής λειτουργικής ενοποίησης των δέκα πρώην δήμων και των οργανισμών και επιχειρήσεών τους και μάλιστα υπό συνθήκες κρίσης. Έτσι ήταν φυσικό, θα έλεγα, να μη δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στον τομέα των νέων έργων, αλλά να προηγηθεί το νοικοκύρεμα των οικονομικών και του τεχνικού προγράμματος. Τα πράγματα αλλάζουν ουσιαστικά για το 2012, καθώς ήδη καταφέραμε να εντάξουμε στο ΕΣΠΑ έργα ύψους 27 εκ., ενώ παράλληλα συνεχίζουμε τις προσπάθειές μας, σε συνεργασία πάντα με τους εμπλεκόμενους φορείς, για τη συνολική ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση του τουρισμού – καθώς, όπως ξέρετε, η Ρόδος ζει κατ’ εξοχήν από τον τουρισμό. Με έργα όπως η νέα μαρίνα, η περιμετρική οδός, η αναβάθμιση του λιμανιού, όχι μόνο ανοίγουμε θέσεις εργασίας, αλλά και ενισχύουμε τον τουρισμό, ενδυναμώνοντας έτσι εμμέσως την τοπική οικονομία. Συγχρόνως έχουμε εκπονήσει πρόγραμμα αξιοποίησης μέρους της ακίνητης περιουσίας του Δήμου.

Αν ήσασταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για το νέο μνημόνιο ως εκπρόσωπος της Αυτοδιοίκησης, ποιες προτεραιότητες και ποιες κόκκινες γραμμές θα θέτατε;

Ως προς τις προτεραιότητες, σε πολύ ψηλή θέση στην ιεράρχηση θα έβαζα την τόνωση της ανάπτυξης, αφού ουσιαστικά έχουν σταματήσει τα πάντα. Στην ίδια περίπου σειρά θα έβαζα την πάταξη της γραφειοκρατίας και τη ριζική αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος, πάνω στις βάσεις της κοινωνικής δικαιοσύνης και των αποτελεσματικών μηχανισμών ελέγχου και είσπραξης. Όσο για «κόκκινη γραμμή», αυτή τίθεται εκ των πραγμάτων από τις αντοχές του λαού – όχι άλλα βάρη, όχι άλλες οριζόντιες πολιτικές, που ουσιαστικά θίγουν τους πιο αδύναμους, όχι άλλα μέτρα που βαθαίνουν την ύφεση και συντείνουν στην επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου.

http://www.localit.gr