400.000 Eλληνορθόδοξοι κινδυνεύουν με σφαγή στη Συρία

Με άμεσο αφανισμό κινδυνεύουν στη Συρία οι χριστιανικές κοινότητες ορθοδόξων, καθολικών, κοπτών κλπ, που αριθμούν 2,25 εκατ. ανθρώπους σε περίπτωση που επικρατήσει το αντάρτικο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας...
που υποστηρίζεται βέβαια από τους δυτικούς, κυρίως τη Γαλλία και τις ΗΠΑ, αλλά και όλα τα αραβικά κράτη με φιλοδυτικά καθεστώτα. Ανάμεσά τους και ένας μεγάλος αριθμός Ελληνορθοδόξων που κυμαίνεται μεταξύ 300 και 400.000 πιστών.

Μόνο μέχρι σήμερα έχουν εκδιωθεί 138.000 χριστιανοί έχουν εκδιωχθεί από τις εστίες τους, ενώ παράλληλα καταστρέφονται συστηματικά χριστιανικές εκκλησίες, όπως αναφέρουν απόλτα έγκυρες πηγές του ΟΗΕ. Ειδικά στην πόλη Χομς, έχει συντελεστεί ήδη σφαγή εκατοντάδων χριστιανών από τους αντικαθεστωτικούς της Μουσουλμανική Αδελφότητας και κανένες δυτικός δεν έχει ενοχληθεί σε μία χώρα όπου το 10% είναι χριστιανοί σε σύνολο 22,5 εκατ. ψυχών.

Χαρακτηριστικό είναι ότι το κατά τά άλλα λαλίστατο κατά του συριακού καθεστώτος ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, δεν έχει αρθρώσει ούτε λέξη για το δράμα και για τον κίνδυνο που διατρέχουν οι ομόδοξοι Σύροι, ούτε βέβαια δεν έχει πει κάτι για τον κίνδυνο που βώνει η μη φίλα προσκείμενη στους αφανατικούς μουσουλμάνους ελληνική κοινότητα της Συρίας.

Ο γαλλικής καταγωγής καθολικός επίσκοπος Philippe Tournyol-Clos δήλωσε σχετικά ότι: "Η εικόνα που παρουσιάζουν οι χριστιανικές κοινότητες είναι εικόνα απόλυτης ερημιάς. Η εκκλησία του Μαρ Ελιάν έχει μισοκαταστραφεί, ενώ η εκκλησία της Παναγίας της Ειρήνης εξακολουθεί να είναι κατειλημμένη από τους αντάρτες.

Τα σπίτια των χριστιανών έχουν καταληφθεί από τους αντάρτες οι οποιοι βιάζουν και δολοφονούν όποιον η όποια τους αντιστέκεται από τους χριστιανούς. Η περιοχή της Χαμιντιέ συνεχίζει να τελεί υπό κατοχή ένοπλων ομάδων, ανεξάρτητων μεταξύ τους, βαριά οπλισμένων, οι οποίες συμπεριλαμβάνονται σε λίστα μισθοδοσίας του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας.

Οι περισσότεροι από τους χριστιανούς (138.000 περίπου) έχουν καταφύγει στη Δαμασκό και τον Λίβανο, ενώ άλλοι κατέφυγαν σε αγροτικές περιοχές γύρω από τις πόλεις".

Και ο επίσκοπος συνεχίζει: "Έχουν καταγραφεί δεκάδες ομολογίες, σύμφωνα με τις οποίες η Λιβύη, το Κατάρ και τα ΗΑΕ, έχει χρήματα, όπλα, και αντάρτες με σκοπό την ενίσχυση του αυτοαποκαλούμενου "Ελεύθερου Συριακού Στρατού," και η Μουσουλμανική Αδελφότητα έχει συμμετάσχει και εξακολουθεί να παίρνει ενεργό μέρος στις μάχες, όπως συνέβη και στη δεκαετία του 1980, όταν τελικά νικήθηκαν στη Συρία".

Σε ό,τι αφορά τις κατηγορίες που απευθύνονται εναντίον των εξτρεμιστικών ομάδων, για ένα θρησκευτικό πόλεμο με άμεσο στόχο τους Χριστιανούς, η αφήγηση του επισκόπου επιβεβαιώνεται και σε σχετικό δημοσίευμα των Los Angeles Times με τίτλο "Η εκκλησία εκφράζει φόβους για συστηματική εθνοκάθαρση εναντίον των χριστιανών στην πόλη Χομς".

Επίσης το περιοδικό New Yorker, ήδη από το 2007, ανέφερε σε δημοσίευμά του ότι η Δύση γνώριζε πολύ καλά εκ των προτέρων ότι οι ξένοι εξτρεμιστές μουσουλμάνοι διαφόρων αιρέσεων, που ήταν έτοιμοι να ανατρέψουν το καθεστώς Άσαντ στη Συρία, ήταν στην πραγματικότητα τρομοκράτες και θα προκαλούσαν μεγάλη αιματοχυσία στη χώρα. Στο δημοσίευμα γινόταν επίσης αναφορά στο γεγονός ότι η Δύση, ήδη από το 2007, υποστήριζε πλήρως τη Μουσουλμανική Αδελφότητα.

Μετάξύ των 2,25 εκατ. χριστιανών βρίσκονται και 300.000 - κατ'άλλες πηγές 400.000 - περίπου Ελληνορθόδοξοι οι οποίοι βιώνουν τον τρόμο στις περιοχές που έχουν τεθεί υπό τον έλεγχο των φανατικών μουσουλμάνων ανταρτών. Ήδη υπολογίζεται ότι μεταξύ των 14.000 ανθρώπων που έχουν χάσει τις ζωές τους από τότε που ξεκίνησε το αντάρτιο, βρίσκονται και 100-150 Ελληνορθόδοξοι των οποίων η τύχη αγνοείται εδώ κια πολλούς μήνες.

Για την πτυχή αυτού του δράματος σε βάρος των χρiστιανών, δεν μιλάει κανείς ούτε στην Δύση ούτε στην Ελλάδα, όπου τα μεγάλα ΜΜΕ καταπίνουν "αμάσητη" την προπαγάνδα των ισλαμιστών και βέβαια των δυτικών πρατκορείων ειδήσεων, όταν το παράδειγμα της Λιβύης είναι τόσο πρόσφατο: Το μόνο που ενδιέφερε τους δυτικούς ήταν να ελέγξουν τις περιοχές των πετρελαίων. Η υπόλοιπη χώρα βιώνει μια χαοτική κατάσταση με διάφορες ένοπλες ομάδες και φυκές να ελέγχουν διαφορες περιοχές μέσα σε ένα καθεστώς τρόπου και ισλαμικού φονταμενταλισμού.

Πηγή: defencenet.gr