Η Διά βίου Mάθηση δεν μπορεί να έχει επίκεντρο το σχολείο αλλά... τη μάθηση!

Oι διατάξεις του Ν. 3879/2010 (ΦΕΚ τ'. Α' 163/21-9-2010) σχετικά με την "ανάπτυξη της Διά Βίου Μάθησης", δυστυχώς αποτελούν μια προέκταση της Δημόσιας και ιδιωτικής τυπικής εκπαίδευσης. Φαίνεται ότι δεν έχουν καμία σχέση με την εξωσχολική μάθηση... την οποία κατά την γνώμη μας θα έπρεπε να υπηρετούν.

Υπενθυμίζουμε, ότι η Διά Βίου Μάθηση αποτελεί και εθνική δέσμευση, η οποία έχει αναληφθεί από όλα τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (Ιούνιος 2000), την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πραγμάτωση μιας ευρωπαικής περιοχής διά βίου Μάθησης (COM (2001) 678 final), το Ψήφισμα του Συμβουλίου (C 163 of 9.7.2002) για καθιέρωση της διά βίου εκπαίδευσης και κατάρτισης ως μία από τις κατευθυντήριες αρχές στους εν λόγω τομείς, τις κατευθυντήριες γραμμές του 2005 για τη στρατηγική της Λισσαβόνας, την Απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου ημερ. 15.11.2006 για τη θέσπιση του Προγράμματος Δράσης για τη Διά Βίου Μάθηση (Decision No. 1720/2006/EC) κ.λπ.

Με τον όρο «Διά Βίου Μάθηση» εννοούμε την διαρκή βιωματική μάθηση, η οποία δεν μπορεί να έχει επίκεντρο το σχολείο αλλά την μάθηση που συντελείται στην παραγωγή και την δράση των επιχειρήσεων και των κοινωνικών φορέων.

Κατά συνέπεια η Διά Βίου μάθηση συμπεριλαμβάνει την Προσχολική Αγωγή, την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, την Επαγγελματική Εκπαίδευση, την Ανώτατη Εκπαίδευση, την Αρχική και τη Συνεχιζόμενη Επαγγελματική Κατάρτιση, τη Γενική Εκπαίδευση Ενηλίκων, καθώς και όλες τις μορφές άτυπης μάθησης εκτός εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.

Ιωάννης Γλαρός
Υπεύθυνος Τομέα Παιδείας ΝΔ Τ.Ο Ρόδου


parapona-rodou.blogspot.com