Το "Πολυτεχνείο" σαράντησε, καιρός για μνημόσυνο του φαντάσματός του...

Προκαλούν τα παραπλανητικά και γεμάτα υποκρισία μηνύματα της κουτοπόνηρης και καλοβολεμένης πολιτικής ηγεσίας που δημοσιεύτηκαν... στο ethnos.gr για την 40η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Ας διαβάσουμε πίσω από τις γραμμές και μεταξύ των γραμμών.

Παραθέτω ενδεικτικά μερικά κρυμμένα μηνύματα σε κόκκινο εντός παρενθέσεως, κι εσείς οι εξαπατημένοι και αγανακτισμένοι πολίτες που δεν μασάτε πια άλλο κουτόχορτο συμπληρώστε ό,τι επιπλέον νομίζετε.

Γ.Γ. της Βουλής, Αθ. Παπαϊωάννου: «Σήμερα τιμάμε τη μνήμη αυτών που έδωσαν 40 χρόνια πριν τη ζωή τους για να είναι ο τόπος μας ελεύθερος (ελεύθερα χρεοκοπημένος, εξαθλιωμένος και υπό Γερμανική κατοχή).
Το σύνθημα του Πολυτεχνείου "Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία" εξακολουθεί να μας εμπνέει (παραμυθιάζει).
Σήμερα ο λαός μας έχει κατακτήσει την ελευθερία (πτώχευση) και τη μόρφωση (με τις καταλήψεις διαρκείας) σε βαθμό που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία μας και αγωνιζόμαστε για τη διασφάλιση της ευημερίας (ευθανασίας μέσω εξαντλητικής λιτότητας).

Δεν πρέπει όμως να υποτιμούμε τη σημασία των κατακτήσεων αυτών θεωρώντας τις δεδομένες, γιατί χωρίς ελευθερία (ασυλία των 300 βΟλευτών) και μόρφωση (χωρίς αντίκρισμα) δεν μπορεί να ευοδωθεί ο αγώνας για ευημερία (ξεπούλημα της χώρας).»

Ανδρέας Παπαμιμίκος, γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ: «Τιμούμε, στις 17 Νοεμβρίου, τους αγώνες της νέας γενιάς για Παιδεία (ανεκπαίδευτη) και Δημοκρατία (κοινοβΟλευτική χούντα).
Βγάζουμε, όμως, και τα ουσιαστικά διδάγματα.
Για διαρκή αναβάθμιση (υποβάθμιση) της Παιδείας που μπορεί να επιτυγχάνεται μόνο με ανοιχτά (στους καταληψίες) Πανεπιστήμια.
Για τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων (απορρυθμίσεων) που χρειάζονται για να διασφαλιστεί η νέα προοπτική (κινεζοποίησης) και να αναγεννηθούν οι προσδοκίες των Ελλήνων (για μισθούς και συντάξεις πείνας).
Αλλά και την ανάγκη πολιτικής σταθερότητας (άνευ όρων υποταγής), μακριά από άκρα και ακρότητες (διαδηλώσεις και απαιτήσεις).»

Ευάγγελος Βενιζέλος, Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και Αντιπρέδρος της κυβέρνησης: «Φέτος, 40 χρόνια μετά την κορυφαία αντιδικτατορική εξέγερση, η μνήμη των δεινών που προκάλεσε (σε πολιτικούς και δημοσιογράφους που διέφυγαν σώοι και αβλαβείς στο εξωτερικό) η δικτατορία είναι πάντα ενεργή.

Η συσπείρωση όλων των δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων κατά του νεοναζισμού, της βίας, της ξενοφοβίας και του ρατσισμού (και όχι κατά του Τροϊκανισμού, της υποτέλειας και του ξεπουλήματος) είναι ο μόνος ουσιαστικός τρόπος να τιμηθεί η επέτειος.

Η εξέγερση του Νοέμβρη του 1973, υπήρξε πρωτίστως μία υπόθεση της νεολαίας. Σήμερα, που οι νέοι άνθρωποι βιώνουν μία κρίση για την οποία δεν ευθύνονται (συ είπας!), είναι ευθύνη και χρέος όλων μας, τιμώντας έτσι την εξέγερση του Νοέμβρη του '73 αλλά και όλα τα θύματα του αντιδικτατορικού αγώνα (για τα θύματα των "δημοκρατικών" μνημονίων μούγκα), να μην επιτρέψουμε (το επιτρέψατε ήδη, ή μάλλον το προκαλέσατε) να γίνουν μία χαμένη γενιά λόγω ανεργίας και απογοήτευσης. (Είναι ήδη χαμένη αυτή η γενιά, αλλά και οι επόμενες γενιές που θα επωμιστούν τα χρέη με τα οποία εσείς οι "δημοκράτες" τις φορτώσατε πριν καν γεννηθούν.)

Είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι η ελληνική κοινωνία, στη μεγάλη της πλειοψηφία, έχει πλέον την αποφασιστικότητα που απαιτείται προκειμένου (να σας στείλει όλους στον αγύριστο) η χώρα να ξεπεράσει και τη δημοσιονομική κρίση αλλά και την κρίση αξιών και συμπεριφορών, που την ταλανίζει εδώ και καιρό (εδώ και 40 χρόνια "δημοκρατίας").

Οι θεσμικές εγγυήσεις (εγγυήσεις παράνομων περικοπών μισθών και συντάξεων) που είναι σύμφυτες με τη Δημοκρατία (κοινοβΟλευτική δικτατορία) και το κράτος δικαίου (κράτος κραυγαλέων αδικιών) έχουν μεγάλη σημασία, ακόμη όμως μεγαλύτερη σημασία έχει η διαφύλαξη της εθνικής μας ενότητας και της κοινωνικής συνοχής.»

ΣΥΡΙΖΑ: «Η εξέγερση του 1973 ενάντια στην αμερικανοκίνητη Χούντα είναι ένα ζωντανό παράδειγμα ανιδιοτέλειας (η ανιδιοτέλεια της γενιάς του Πολυτεχνείου μεταλλάχτηκε σε προκλητική ιδιοτέλεια) και αγωνιστικής συλλογικής δράσης, πηγή έμπνευσης (απογοήτευσης) για μια ολόκληρη ζωή.

Σαράντα χρόνια μετά, το Πολυτεχνείο είναι εδώ για να μας υπενθυμίζει το νόημά του (την αποτυχία του) και να εμπνέει τους αγώνες του σήμερα (αγώνες για ανατροπή του "επιτεύγματος" της δημοκρατίας που σηματοδότησε):
Για την οριστική απελευθέρωση της χώρας από την θηλιά των μνημονίων (θηλειά που η "δημοκρατία" του έδεσε).

Για την υπεράσπιση της κοινωνικής συνοχής (που η "δημοκρατία" συστηματικά υπονομεύει) και την προστασία των αδύναμων (που το διεφθαρμένο "δημοκρατικό" σύστημα εξαθλίωσε).

Το Πολυτεχνείο είναι εδώ (όπως ήταν τα 40 χρόνια που ξεθεμελίωνε την Ελλάδα το σάπιο πολιτικό σύστημα), συνεχίζει να δείχνει το δρόμο για το πώς ο λαός όταν πιστεύει στις δυνάμεις του (στα πολιτικά παραμύθια και τις ψεύτικες υποσχέσεις), μπορεί να αμφισβητήσει τη λογική των μονόδρομων και να οργανώσει τις αντιστάσεις ενάντια στην καταπίεση και τον αυταρχισμό. (40 χρόνια ο λαός δεν οργάνωσε τις αντιστάσεις του αλλά, μαζί με τις διεφθαρμένες ηγεσίες που με την ψήφο του αναδείκνυε, συμμετείχε στην οικονομική και ηθική εξαθλίωση της χώρας του, πριονίζοντας το κλαδί πάνω στο οποίο στεκόταν.)

Το Πολυτεχνείο ζει στους αγώνες του σήμερα για Δημοκρατία, Ισότητα, Κοινωνική Απελευθέρωση (Σε άλλα 40 χρόνια τα ίδια παραμύθια θα λέτε εσείς οι πολιτικάντηδες, αν μέχρι τότε υπάρχει αυτόνομο κράτος που να λέγεται Ελλάδα με πολίτες που να λέγονται Έλληνες).

Σε μια περίοδο όπου η δικομματική κυβέρνηση του μνημονίου πραγματοποιεί μια ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματα της πλειοψηφίας της κοινωνίας, με τη δημοκρατία να συρρικνώνεται και τον αυταρχισμό και την καταστολή να αποτελούν καθημερινότητα, η μόνη διέξοδος, για τους εργαζομένους και τη νεολαία, είναι η οργανωμένη και συλλογική δράση, η ρήξη και η συλλογική αντίσταση απέναντι στην πολιτική της εξαθλίωσης. (Συλλογική αντίσταση απέναντι στη λογική και στις νομοτελειακές συνέπειες της τεσσαρακονταετούς συλλογικής ασυδοσίας;)

Απέναντι στη λήθη και σε αυτούς που καταριούνται την Μεταπολίτευση ως συμφορά για τον τόπο, απέναντι στην προσπάθεια που επιχειρείται από λογής λογής ακροδεξιούς, με αιχμή το νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής, να αθωωθεί η στρατιωτική δικτατορία, να σπιλωθεί η μνήμη των αγωνιστών του Πολυτεχνείου (τη μνήμη των αγωνιστών του Πολυτεχνείου τη σπίλωσε η ίδια η "γενιά του Πολυτεχνείου" που έλαβε μέρος στο μεγάλο φαγοπότι της μεταπολίτευσης) και να ξαναγραφτεί η ιστορία, σβήνοντας τους αγώνες του λαού μας για Ανεξαρτησία, κοινωνική Δικαιοσύνη και Ελευθερία, εμείς απαντάμε με την μνήμη (μνήμη ότι ο Παύλος Τσίπρας, μπαμπάς του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν εργολάβος της χούντας με τη "Σκαπανεύς ΑΤΕ"), απαντάμε με την καλύτερη απόδοση τιμής, που είναι η συνέχιση της πάλης για μια καλύτερη ζωή (σαν αυτή που εξασφάλισε επί χούντας ο Παύλος Τσίπρας στο γιο του Αλέξη;).

Τώρα ήρθε η ώρα (τον Αλέξη περιμέναμε 40 χρόνια!) να πάρουμε πραγματικά τις ζωές μας στα χέρια μας. Να διώξουμε την κυβέρνηση του μνημονίου και να αγωνιστούμε για μια κυβέρνηση που θα υπηρετεί την κοινωνία και τις ανάγκες της (κόβοντας χρήμα για τους αργόσχολους κρατικοδίαιτους από τα νταμάρια).

Καλούμε τους εργαζόμενους και τη νεολαία να συμμετέχουν μαζικά, αγωνιστικά και ειρηνικά την Κυριακή 17/11 στα συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα. Προσυγκέντρωση στις 3 το μεσημέρι στην πλ. Κλαυθμώνος. (Όταν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να καλεί τη νεολαία σε μαζικά και αγωνιστικά συλλαλητήρια εναντίον του εαυτού του; Θα έχει μεγάλη πλάκα η υπόθεση...).»

Εδώ τελειώνω γιατί σας κούρασα.
Καληνύχτα και καλό "Πολυτεχνείο"! (Πού να φανταστώ ότι θα στοίχειωνε το ίδρυμα τότε που σπούδαζα εκεί...)


Parapona-Rodou