Βάλε «εγγυητή» το παιδί σου και πλήρωνε στεγαστικό μέχρι τα...100

Με απώτερο σκοπό να ανοίξει ο δρόμος για την επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής των δανείων στα 50 ή και στα 60 χρόνια, η Τράπεζα της Ελλάδας σχεδιάζει....
να επιτρέψει τη λύση του τριτεγγυητή. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι θα πεθαίνουμε εμείς, και το βάρος για την αποπληρωμή του δανείου θα περνάει στα παιδιά μας

Της Έφης Καραγεώργου.

Η ηλικία του εγγυητή είναι το «κλειδί» για δάνεια μεγάλης διάρκειας, που ενδεχομένως θα ξεπερνούν και τα 50 ή 55 χρόνια.

Όπως είναι γνωστό το τελευταίο διάστημα, συζητείται το ενδεχόμενο η Τράπεζα της Ελλάδος να δώσει το «πράσινο φως» για δάνεια που η λήξη τους δεν θα συνδέεται με την ηλικία του δανειολήπτη. Με τα σημερινά δεδομένα το 75ο έτος ηλικίας του δανειολήπτη θεωρείται το ανώτερο, δηλαδή αν κάποιος πάρει στεγαστικό στα 35 χρόνια του, μπορεί να το αποπληρώσει σε διάστημα 40 ετών, αν όμως είναι 50 ετών έχει 25 χρόνια για να ολοκληρώσει την αποπληρωμή.

Για να αρθεί αυτός ο περιορισμός εξετάζεται το ενδεχόμενο να υπάρχει τριτεγγυητής, που πιθανόν, θα είναι τέκνο του δανειολήπτη, προκειμένου η ηλικία να επιτρέπει επιμήκυνση της διάρκειας του δανείου, ακόμα και για 50 ή 55 έτη.

Ο εγγυητής σε κάθε περίπτωση είναι η ασφάλεια του δανειολήπτη, αλλά και της τράπεζας, αφού αν κάτι πάει «στραβά» έχει την ευθύνη για την εξυπηρέτηση του δανείου.

Μάλιστα σήμερα, που τα δάνεια βρίσκονται από τη μια στιγμή στην άλλη στο «κόκκινο», πολλοί είναι εκείνοι που εγγυήθηκαν, για φίλους και συγγενείς, και βρέθηκαν «χρεωμένοι» και υπόχρεοι απέναντι στις τράπεζες.

Διότι σύμφωνα με τα ισχύοντα αν ο δανειολήπτης δεν μπορέσει να καλύψει το δάνειο του, τότε το χρέος βαρύνει στο ακέραιο τον εγγυητή.

Και δυστυχώς, ο εγγυητής, δεν μπορεί να αποδεσμευθεί από το ρόλο του. Διότι για να απαλλαγεί κάποιος από τις υποχρεώσεις του εγγυητή, θα πρέπει ο δανειολήπτης να το ζητήσει από την τράπεζα, να προτείνει νέο πρόσωπο και, εφόσον η τράπεζα το δεχθεί, να γίνει νέα προσημείωση ακινήτου, ώστε να φαίνεται το όνομα του νέου εγγυητή.

Σύμφωνα με το νόμο ο εγγυητής είναι «ο συμμετέχων σε ?ία σύ?βαση δια της οποίας δεσμεύεται να αποπληρώσει το ποσό του δανείου ο εγγυητής αντί του δανειολήπτη σε περίπτωση που αυτός δεν είναι σε θέση να εκπληρώσει τις οικονο?ικές του υποχρεώσεις».

Και θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι ο εγγυητής, ευθύνεται για όλο το ποσό του δανείου που έχει εγγυηθεί, ξεχωριστά από τον κυρίως οφειλέτη.

Αυτό με απλά λόγια σημαίνει, πως αν ο δανειολήπτης προσφύγει για παράδειγμα στο Ειρηνοδικείο, κάνοντας χρήση του νόμου Κατσέλη για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, και το δικαστήριο τον δικαιώσει, η απόφαση αυτή δεν καλύπτει και τον εγγυητή. Ο εγγυητής για να τύχει της προστασίας του νόμου θα πρέπει να καταθέσει ξεχωριστή αίτηση και η απόφαση που θα εκδοθεί θα είναι σε συνάρτηση με την οικονομική του κατάσταση.

Δηλαδή μπορεί το δικαστήριο να απαλλάξει από μέρος του χρέους τον δανειολήπτη, όμως τα «ρέστα» η τράπεζα θα τα ζητήσει από τον εγγυητή.

Διότι στη σύμβαση του δανείου, η εγγύηση αφορά το σύνολο του ποσού, έτσι στην περίπτωση που ο δανειολήπτης προσφύγει στο Ειρηνοδικείο και πετύχει «κούρεμα» της οφειλής του, η τράπεζα δικαιούται να απαιτήσει το υπόλοιπο ποσό από τον τριτεγγυητή.

Για το λόγο αυτό, νομικοί και δικαστικοί κύκλοι, αλλά και καταναλωτικές οργανώσεις, σημειώνουν πως: ο ειρηνοδίκης που καλείται να προσδιορίσει δικάσιμο για την αίτηση υπαγωγής του υπερχρεωμένου πρωτοφειλέτη στη διαδικασία του Ν 3869/2010, θα πρέπει να διατάσσει (σύμφωνα με το άρθρο 748§3 Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας), την κλήτευση και των προσώπων που έχουν εγγυηθεί για το δάνειο, προκειμένου να έχουν τη δυνατότητα πληροφόρησης για τις ενέργειες του πρωτοφειλέτη καθώς και τη δυνατότητα να εκτιμήσουν, αν είναι αναγκαίο να υποβάλλουν και οι ίδιοι αυτοτελώς αίτηση υπαγωγής στην ίδια διαδικασία
fpress.gr



Parapona-Rodou