Η Πολιτική είναι Κόπος και όχι Επίδειξη

Θέση – Παρέμβαση του Φώτη Λουλουδάκη, Προέδρου Εργαζομένων ΥΠΑ Κρατικού Αερολιμένα Ρόδου Διαγόρας Υποψήφιου Περιφερειακού Συμβούλου με την Παράταξη Νησιωτική Ανατροπή του Μπενέτου Σπύρου....



Εδώ και τέσσερα χρόνια κυρίες και κύριοι έχουμε κυριολεκτικά κουραστεί να βλέπουμε δημόσια πρόσωπα, πολιτικούς, εκπροσώπους φορέων να μεταβάλλουν όχι απλώς τις πολιτικές εξαγγελίες και τις θέσεις τους αλλά και την πολιτική τους ιδεολογία. Εγγίζει τα όρια της παραφροσύνης η μετάλλαξη την οποία υφίστανται πολιτικοί,  δημοσιογραφικοί ακόμα και ακαδημαϊκοί παράγοντες του Τόπου μας, προκειμένου να αιτιολογήσουν την εφαρμογή και τη στήριξη οδηγιών και κανονισμών που προέρχονται από διεθνείς φορείς και έχουν καθαρά αντιλαϊκό, σε αρκετές δε περιπτώσεις, και αντεθνικό χαρακτήρα. Ο λαός έχεις κουραστεί να βλέπει χαμένες θυσίες,  κόπους, βάσανα. Εάν οι υπέρμετρες «θυσίες» του Ελληνικού λαού είχαν όντως πιάσει τόπο, τώρα θα έπρεπε πραγματικά να νιώθουμε τα θετικά αποτελέσματα. Θα έπρεπε αν μη τι άλλο να μην περιμένουμε άλλα κακά και επώδυνα μέτρα. Αυτά όμως είναι απόλυτα βέβαιο ότι έρχονται μετά τις εκλογές. Βλέπουμε διασημότητες  και γόνους της τοπικής πολιτικής σκηνής να ποζάρουν ξανά και ξανά με τους ίδιους σχεδόν τρόπους αλλά με ένα «σύγχρονο» περιτύλιγμα. Σαν να θεωρούν την πολιτική ως μια διαφημιστική πασαρέλα. Αφήστε τα επιτελεία. Μεγάλα επιτελεία και δομές αλλά ακόμα και δημόσια περιουσία (μην ξεχνάτε το φορτηγό της περιφέρειας που μετέφερε εκλογικό υλικό για λογαριασμό του κ. Μαχαιρίδη), χρησιμοποιούνται για την προβολή και προώθηση αυτών των διασημοτήτων. Τα τηλέφωνα σε σπίτια πέφτουν βροχή, οι αφίσες και τα φυλλάδια έχουν πλημμυρίσει την πόλη. Με τα ίδια πάντα ονόματα(ή περίπου τα ίδια) και τις ίδιες φυσιογνωμίες.
Αναρωτιέται κανείς: μήπως τα δεινά που μαστίζουν τον Τόπο οφείλονται στο ότι επιλέγονται συνέχεια τα ίδια και τα ίδια; Ας δούμε μερικά παραδείγματα: γέφυρα Κρεμαστής, ένα έργο που έπρεπε να είχε γίνει τουλάχιστον εδώ και τριάντα χρόνια• στα τριάντα αυτά χρόνια ο νυν περιφερειάρχης κατείχε υψηλές θέσεις είτε ως νομάρχης είτε ως γενικός γραμματέας του υπουργείου Αιγαίου είτε ως περιφερειάρχης. Η γέφυρα όμως παρέμεινε αγέρωχα η ίδια. Αν προσθέσουμε σε αυτό την αναποτελεσματική φύλαξη των δασών μας λόγω της κακής προσέγγισης του θέματος της ΕΤΑΙΠΡΟΦΥΚΑ (δεν θα έπρεπε και ο περιφερειάρχης να δραστηριοποιηθεί προς όλες τις κατευθύνσεις για να συντηρηθεί και να βελτιωθεί αυτή η δομή;), καθώς και τον ελλιπή καθαρισμό των ρεμάτων, συναρμολογείται  μια ωρολογιακή βόμβα που έσκασε με τις περσινές καταστροφικές πλημμύρες. Και ακόμα επιμένει στο να θέλει να διασώσει τον Τόπο; Άλλο παράδειγμα: Στην πρόσφατη επίσκεψη του προέδρου της ομοσπονδίας εμπορικών συλλόγων Ελλάδος κ Κορκίδη αναδείχτηκε  το ζήτημα της άρσης της χρηματοδότησης των επιμελητηρίων. Ο κ Κορκίδης τόνισε ότι η απόφαση θα είναι παράλογη ενώ την άποψη αυτή συμμερίστηκε και ο απερχόμενος πρόεδρός ΕΒΕΔ ο κ Πάππου. Όλοι μίλησαν για ανταποδοτικότητα και για πάγιες και βέβαιες δημόσιες υποδομές. Όλοι μίλησαν για δημόσια υποστήριξη των επιχειρήσεων. Όμως ο κύριος Πάππου πριν δυο μήνες υπεστήριζε ότι η μεγαλύτερη δημόσια υποδομή της Ρόδου πρέπει να εκχωρηθεί σε ιδιωτικά (ξένα το πιο πιθανόν) χέρια. Υπεστήριζε ότι μόνο οι ιδιώτες μπορούν να ωφελήσουν την οικονομία διαχειριζόμενοι όσα δημιουργήθηκαν μέσα από την φορολόγηση του κόσμου. Τώρα μιλάει για τα οφέλη που προέρχονται από την υποχρεωτική εισφορά των ιδιωτικών επιχειρήσεων προς ένα φορέα του οποίου ο ίδιος προεδρεύει ως αναγκαία και υποχρεωτικά; Δεν θα συζητήσουμε για τα ουσιαστικά οφέλη από το ΕΒΕΔ, είναι δυνατόν όμως να αμφισβητεί την πολλαπλασιαστική ανταποδοτικότητα από τις φτηνές και ανταγωνιστικές υπηρεσίες ενός κρατικού αερολιμένα; Ας κρίνει ο πολίτης «ποιος θέλει να ευλογεί τα γένια του». Στο συνέδριο για τη βιομηχανική κληρονομιά της Δωδεκανήσου τον Σεπτέμβριο του 2008, στο οποίο προΐστατο  ο τότε Πρόεδρος κ. Χατζημάρκος, διατυπώθηκε προς τον ίδιο ένας έντονος προβληματισμό για το μέλλον των δωδεκανησιακών επιχειρήσεων. Του ζητήθηκε να παρέμβει προκειμένου να προκαλέσει θεσμικές παρεμβάσεις για την ενίσχυση και την προστασία της δωδεκανησιακής επιχειρηματικότητας. Η απάντηση του ξέρετε ποια ήταν; Ήταν ότι η ανοιχτή παγκοσμιοποιημένη οικονομία της αγοράς δεν αφήνει περιθώρια τέτοιων παρεμβάσεων την στιγμή που τα κεφάλαια πρέπει να κινούνται ελεύθερα και ο καθένας πρέπει να προσαρμοστεί μέσα σε αυτό το περιβάλλον. Τότε ήταν η εποχή των παχέων αγελάδων. Τότε δεν είχε αρχίσει να φαίνεται καθαρά το πρόβλημα στον τραπεζικό τομέα αν και ήταν αρκετά εμφανές σε όσους διερευνούσαν λίγο περισσότερο. Το ερώτημα που αναφύεται είναι το εξής: Έχει σταθερές απόψεις ο κ Χατζημάρκος ή προσαρμόζεται ανάλογα με το περιβάλλον; Πιστεύει στη δύναμη που έχει ο δημόσιος έλεγχος σε ζωτικές υποδομές της οικονομικής λειτουργίας ή θεωρεί πως πρέπει να απαντά ανάλογα με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Σε διαδικτυακή ανάρτηση του(16 Οκτ 2013), ο ίδιος  υπεστήριζε ότι πρέπει να μειωθούν τα τέλη χρήσης των ελληνικών αεροδρομίων. Όταν τον πληροφόρησα πως ήταν ήδη μηδενικά απάντησε με υπεκφυγές αποδεικνύοντας ότι μιλούσε χωρίς να γνωρίζει τα πράγματα. Βέβαια υπό το βάρος της κοινής γραμμής που διαμορφώθηκε από όλους τους εκπροσώπους των τοπικών παρατάξεων, πήρε θέση υπέρ της διατήρησης ενός δημόσιου χαρακτήρα για το αεροδρόμιο της Ρόδου. Εκφράζω εδώ – και πιστεύω ότι εκφράζω και την παράταξη μου- ότι ο αερολιμένας Ρόδου πρέπει να διατηρήσει το δημόσιο χαρακτήρα του. Καλώ ξανά όλες τις παρατάξεις να λάβουν θέση τη στιγμή που η διοίκηση των Αθηνών έχει υποσχεθεί δυο εκατομμύρια ευρώ για τη συντήρηση των αερολιμένων, τα οποία δεν φαίνεται να έρχονται, να λάβουν θέση και να πιέσουν έστω και γι’ αυτά.
Τα Δωδεκάνησα είναι μια μεγάλη πηγή εσόδων για τον εθνικό προϋπολογισμό. Κατέχουν μια από τις υψηλότερες θέσεις στο παγκόσμιο Τουριστικό μωσαϊκό. Τις αιτίες αυτού τις διαπιστώνει κανείς όταν συναναστρέφεται με τους φίλεργους κατοίκους της Δωδεκανήσου αλλά παρατηρώντας και τις φυσικές ομορφιές της. Εντελώς αντίθετη εντύπωση λαμβάνει όταν παρατηρεί τις δημόσιες υποδομές: ανολοκλήρωτοι δρόμοι, ελλιπείς κατασκευές, μεγάλη γραφειοκρατία, προβληματικές συγκοινωνίες κ.α. Επαναλαμβάνω ότι δεν είναι σωστό να ρίχνουμε το ανάθεμα στο δημόσιο χαρακτήρα και στους χαμηλά αμειβόμενους υπαλλήλους. Οι ευθύνες πρέπει να αναζητούνται στους ιθύνοντες και στους πολιτικούς προϊσταμένους.
Χρειαζόμαστε ευθύνη, δικαιοσύνη, μέτρο και ειλικρίνεια. Χωρίς αυτά το οποιοδήποτε όραμα - πρόγραμμα δεν είναι δυνατόν να ευοδωθεί. Δεν είναι υπεύθυνο το να αλλάζεις θέσεις σαν τα πουκάμισα. Δεν είναι υπεύθυνο να μετατοπίζεις τις ευθύνες σου αλλού. (π.χ. για μια μεγάλη φυσική καταστροφή πέραν των ειδικών ποινικών ευθυνών, πολιτική ευθύνη σημαίνει παραίτηση• είδατε εσείς καμία παραίτηση; Εγώ βλέπω επανάληψη υποψηφιοτήτων και βαρύγδουπων υποσχέσεων). Θεωρώ ότι η παράταξη του κ Σπύρου Μπενέτου αλλά και η προσωπική του πορεία στο δήμο Λειψών φέρει όλες τις ποιοτικές προϋποθέσεις για να επικρατήσει ένα ουσιαστικό πολιτικό ήθος στην αυτοδιοίκηση. Είμαστε η παράταξη που θα μάχεται πραγματικά για τη βελτίωση της Δωδεκανήσου και της νησιωτικής μας περιφέρειας, θα λέει τα πράγματα με το όνομα τους – ήδη το κάνει- και δεν θα καλύπτει οποιοδήποτε σφάλμα εις βάρος του Τόπου.  Ζητώ την ψήφο σας μέσα σε αυτές τις προϋποθέσεις και υπόσχομαι να παλέψω ειλικρινά για την καλυτέρευση του Τόπου.

Παράπονα Ρόδου