Σπάνια έχει κάποιος την ευκαιρία να διαβεί 2400 χρόνια ιστορίας, συγκεντρωμένα σε μια έκταση 58,37 εκταρίων, που περικλείεται ανάμεσα στα τείχη μιάς Μεσαιωνικής πόλης...Σπάνια έχει κάποιος την ευκαιρία να διαβεί 2400 χρόνια ιστορίας, συγκεντρωμένα σε μια έκταση 58,37 εκταρίων, που περικλείεται ανάμεσα στα τείχη μιάς Μεσαιωνικής πόλης.
Έναν υπέροχο τόπο όπου ακόμα και σήμερα οι 2500 κάτοικοι του μοιράζονται μια θαυμάσια παλέτα πολυεθνικών επιρροών.
Τέτοιος τόπος είναι η Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου, ένα αναπόσπαστο κομμάτι της σύγχρονης πόλης, που το 1988 συμπεριλήφθηκε στην λίστα των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Περπατώντας στη μεγαλύτερη ζωντανή Μεσαιωνική πόλη της Ευρώπης πολιτισμοί και χρονικές ιστορικές περίοδοι εναλλάσσονται με τρόπο συναρπαστικό, καθώς ο επισκέπτης μπαίνει στην παλιά πόλη της Ρόδου από την πύλη της ελευθερίας ή αλλιώς θαλασσινή πύλη.
Μεσαιωνικά κτίρια σαν φρούρια, στενά δρομάκια, μιναρέδες, παλιά σπίτια με μπαλκόνια, σιντριβάνια, ήσυχες η πολυσύχναστες μικρές πλατείες, όλα δημιουργούν μια μοναδική αίσθηση μιας άλλης εποχής.
Μια βόλτα στα τείχη της πόλης είναι ο καλύτερος τρόπος να εκτιμήσει κανείς το τεράστιο επίτευγμα της οχύρωσης της Μεσαιωνικής πόλης και να απολαύσει μια εξαίσια πανοραμική θέα.
Η διαδρομή περνά ανάμεσα σε «κουρτίνες» από κισσό, τείχη και πύλες.
Από τα τείχη μπορεί κανείς να θαυμάσει την Μεσαιωνική τάφρο, η οποία έχει υποδειγματικά συντηρηθεί και αναμορφωθεί σαν χώρος περιπάτου.
Στην τάφρο βρίσκεται το θέατρο Μελίνα Μερκούρη, το οποίο κάθε καλοκαίρι φιλοξενεί εξαιρετικές παραστάσεις από καταξιωμένους Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες.
Στην πλακόστρωτη Οδό των Ιπποτών, έναν από τις καλύτερα συντηρημένους μεσαιωνικούς δρόμους σήμερα, βρίσκονται τα καταλύματα των διαφόρων εθνικοτήτων που συμμετείχαν στο τάγμα των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη.
Στο τέλος του δρόμου στην πλατεία Μουσείου συναντάμε το νοσοκομείο των Ιπποτών, το οποίο σήμερα στεγάζει το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ρόδου.
Απέναντι βρίσκεται η Εκκλησία της Παναγιάς του Κάστρου, η οποία χρονολογείται από τον 11ο μ.Χ. αιώνα.
Υπήρξε ο καθεδρικός ναός των ορθόδοξων Χριστιανών της Ρόδου στα Βυζαντινά χρόνια και αργότερα όταν οι Ιππότες κατέλαβαν την Ρόδο έγινε ο Καθεδρικός ναός των Καθολικών Χριστιανών.
Η οδός των ιπποτών είναι ο κύριος δρόμος από το λιμάνι προς το παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου.
Το παλάτι ήταν αρχικά ένα βυζαντινό φρούριο το οποίο χτίσθηκε τα τέλη του 7ουαιώνα μ.Χ. και μετατράπηκε στις αρχές του 14ου αιώνα από τους Ιππότες του Αγίου Ιωάννη σε κατοικία του Μεγάλου Μάγιστρου, καθώς και σε διοικητικό κέντρο του τάγματος των Ιπποτών.
Το παλάτι καταστράφηκε το 1856 από έκρηξη δυναμίτιδας που φυλασσόταν στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη απέναντι από το παλάτι.
Ξανακτίστηκε κατά την διάρκεια της Ιταλικής κατοχής του νησιού στα τέλη της δεκαετίας του 1930, για να χρησιμοποιηθεί ως κατοικία του Ιταλού διοικητή.
Οι χώροι του ισογείου φιλοξενούν δυο μεγάλες μόνιμες εκθέσεις με θέμα «Πόλη της Ρόδου».
Η πρώτη αναφέρεται στα χρόνια από την ίδρυση της πόλης το 408πχ μέχρι την εποχή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και η δεύτερη από τον 4ο αιώνα μ.Χ. μέχρι την Οθωμανική κατοχή το 1522.
Τα εκθέματα παρουσιάζονται σε ενότητες, πρωτοχριστιανικά και παλαιοχριστιανικά χρόνια, οικονομία, καθημερινή ζωή, άμυνα και διοίκηση, ενώ χάρτες και οπτικοαουστικό υλικό δίνουν στον επισκέπτη μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της ιστορίας του νησιού από την αρχαιότητα μέχρι τα Μεσαιωνικά χρόνια.
Η αυλή του παλατιού φιλοξενεί επίσης πολλά και ιδιαίτερα αξιόλογα ελληνικά και διεθνή καλλιτεχνικά γεγονότα.
Αφήνοντας το Κολάκιο με τις εντυπωσιακές προσόψεις των κτιρίων, περνάμε στην οδό Πολυδώρου, που οδηγεί σε μια πλατεία με καφέ και εστιατόρια, όπου το σκηνικό αλλάζει δραματικά.
Συνεχίζοντας βαδίζουμε στην οδό Σωκράτους, τον κεντρικό δρόμο της Μεσαιωνικής πόλης που σφύζει από ζωή όλη μέρα, με τα καταστήματα και τα καφέ της.
Η οδός Σωκράτους οδηγεί στο Τζαμί του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς, το οποίο οικοδομήθηκε το 1808, στη θέση όπου είχε κτιστεί στις αρχές του 16ου αιώνα ένα παλιότερο τζαμί από τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή.
Νότια της Σωκράτους κρυμμένα σε ένα δαιδαλώδες δίκτυο από στενά δρομάκια, πολλά μικρά ξενοδοχεία και πανσιόν προσφέρουν μια γοητευτική εναλλακτική πρόταση στα μεγάλα πολυτελή ξενοδοχεία της νέας πόλης.
Το Μπούργκο, όπως ονομαζόταν τότε η περιοχή, έχει ένα εξίσου γοητευτικό πρόσωπο και το βράδυ.
Στρίβοντας στην Πλατεία Αρίωνος, μπορείτε να επισκεφτείτε το τζαμί του Μουσταφά Πασά και τα τουρκικά λουτρά, χτισμένα τον 16ο αιώνα.
Είναι τα δεύτερα οθωμανικά λουτρά που χτίσθηκαν στη Ρόδο, γι’ αυτό και ονομάζονται νέα λουτρά.
Σαν να καθοδηγείται από μια μυστική δύναμη ο επισκέπτης της Μεσαιωνικής πόλης οδηγείται ξανά και ξανά σ’ ένα περίπατο στην πλακόστρωτη οδό των Ιπποτών, σαν ένας προσκυνητής του Μεσαίωνα, που χαρούμενα παρεπιδημεί στο νησί του Ηλίου.
Η Μεσαιωνική πόλη είναι ένα μωσαϊκό πολλών πολιτισμών, τη μοναδικότητα της οποίας δεν μπορεί κάποιος να κατανοήσει πλήρως, διαβάζοντας απλώς αυτές τις γραμμές.
Είναι μια πόλη ζωντανή, παντοτινά νέα, που προσπερνά τον χρόνο, ατενίζοντας το μέλλον πιο όμορφη από ποτέ.υ ακόμα και σήμερα οι 2500 κάτοικοι του μοιράζονται μια θαυμάσια παλέτα πολυεθνικών επιρροών.
Τέτοιος τόπος είναι η Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου, ένα αναπόσπαστο κομμάτι της σύγχρονης πόλης, που το 1988 συμπεριλήφθηκε στην λίστα των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Περπατώντας στη μεγαλύτερη ζωντανή Μεσαιωνική πόλη της Ευρώπης πολιτισμοί και χρονικές ιστορικές περίοδοι εναλλάσσονται με τρόπο συναρπαστικό, καθώς ο επισκέπτης μπαίνει στην παλιά πόλη της Ρόδου από την πύλη της ελευθερίας ή αλλιώς θαλασσινή πύλη.
Μεσαιωνικά κτίρια σαν φρούρια, στενά δρομάκια, μιναρέδες, παλιά σπίτια με μπαλκόνια, σιντριβάνια, ήσυχες η πολυσύχναστες μικρές πλατείες, όλα δημιουργούν μια μοναδική αίσθηση μιας άλλης εποχής.
Μια βόλτα στα τείχη της πόλης είναι ο καλύτερος τρόπος να εκτιμήσει κανείς το τεράστιο επίτευγμα της οχύρωσης της Μεσαιωνικής πόλης και να απολαύσει μια εξαίσια πανοραμική θέα.
Η διαδρομή περνά ανάμεσα σε «κουρτίνες» από κισσό, τείχη και πύλες.
Από τα τείχη μπορεί κανείς να θαυμάσει την Μεσαιωνική τάφρο, η οποία έχει υποδειγματικά συντηρηθεί και αναμορφωθεί σαν χώρος περιπάτου.
Στην τάφρο βρίσκεται το θέατρο Μελίνα Μερκούρη, το οποίο κάθε καλοκαίρι φιλοξενεί εξαιρετικές παραστάσεις από καταξιωμένους Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες.
Στην πλακόστρωτη Οδό των Ιπποτών, έναν από τις καλύτερα συντηρημένους μεσαιωνικούς δρόμους σήμερα, βρίσκονται τα καταλύματα των διαφόρων εθνικοτήτων που συμμετείχαν στο τάγμα των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη.
Στο τέλος του δρόμου στην πλατεία Μουσείου συναντάμε το νοσοκομείο των Ιπποτών, το οποίο σήμερα στεγάζει το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ρόδου.
Απέναντι βρίσκεται η Εκκλησία της Παναγιάς του Κάστρου, η οποία χρονολογείται από τον 11ο μ.Χ. αιώνα.
Υπήρξε ο καθεδρικός ναός των ορθόδοξων Χριστιανών της Ρόδου στα Βυζαντινά χρόνια και αργότερα όταν οι Ιππότες κατέλαβαν την Ρόδο έγινε ο Καθεδρικός ναός των Καθολικών Χριστιανών.
Η οδός των ιπποτών είναι ο κύριος δρόμος από το λιμάνι προς το παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου.
Το παλάτι ήταν αρχικά ένα βυζαντινό φρούριο το οποίο χτίσθηκε τα τέλη του 7ουαιώνα μ.Χ. και μετατράπηκε στις αρχές του 14ου αιώνα από τους Ιππότες του Αγίου Ιωάννη σε κατοικία του Μεγάλου Μάγιστρου, καθώς και σε διοικητικό κέντρο του τάγματος των Ιπποτών.
Το παλάτι καταστράφηκε το 1856 από έκρηξη δυναμίτιδας που φυλασσόταν στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη απέναντι από το παλάτι.
Ξανακτίστηκε κατά την διάρκεια της Ιταλικής κατοχής του νησιού στα τέλη της δεκαετίας του 1930, για να χρησιμοποιηθεί ως κατοικία του Ιταλού διοικητή.
Οι χώροι του ισογείου φιλοξενούν δυο μεγάλες μόνιμες εκθέσεις με θέμα «Πόλη της Ρόδου».
Η πρώτη αναφέρεται στα χρόνια από την ίδρυση της πόλης το 408πχ μέχρι την εποχή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και η δεύτερη από τον 4ο αιώνα μ.Χ. μέχρι την Οθωμανική κατοχή το 1522.
Τα εκθέματα παρουσιάζονται σε ενότητες, πρωτοχριστιανικά και παλαιοχριστιανικά χρόνια, οικονομία, καθημερινή ζωή, άμυνα και διοίκηση, ενώ χάρτες και οπτικοαουστικό υλικό δίνουν στον επισκέπτη μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της ιστορίας του νησιού από την αρχαιότητα μέχρι τα Μεσαιωνικά χρόνια.
Η αυλή του παλατιού φιλοξενεί επίσης πολλά και ιδιαίτερα αξιόλογα ελληνικά και διεθνή καλλιτεχνικά γεγονότα.
Αφήνοντας το Κολάκιο με τις εντυπωσιακές προσόψεις των κτιρίων, περνάμε στην οδό Πολυδώρου, που οδηγεί σε μια πλατεία με καφέ και εστιατόρια, όπου το σκηνικό αλλάζει δραματικά.
Συνεχίζοντας βαδίζουμε στην οδό Σωκράτους, τον κεντρικό δρόμο της Μεσαιωνικής πόλης που σφύζει από ζωή όλη μέρα, με τα καταστήματα και τα καφέ της.
Η οδός Σωκράτους οδηγεί στο Τζαμί του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς, το οποίο οικοδομήθηκε το 1808, στη θέση όπου είχε κτιστεί στις αρχές του 16ου αιώνα ένα παλιότερο τζαμί από τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή.
Νότια της Σωκράτους κρυμμένα σε ένα δαιδαλώδες δίκτυο από στενά δρομάκια, πολλά μικρά ξενοδοχεία και πανσιόν προσφέρουν μια γοητευτική εναλλακτική πρόταση στα μεγάλα πολυτελή ξενοδοχεία της νέας πόλης.
Το Μπούργκο, όπως ονομαζόταν τότε η περιοχή, έχει ένα εξίσου γοητευτικό πρόσωπο και το βράδυ.
Στρίβοντας στην Πλατεία Αρίωνος, μπορείτε να επισκεφτείτε το τζαμί του Μουσταφά Πασά και τα τουρκικά λουτρά, χτισμένα τον 16ο αιώνα.
Είναι τα δεύτερα οθωμανικά λουτρά που χτίσθηκαν στη Ρόδο, γι’ αυτό και ονομάζονται νέα λουτρά.
Σαν να καθοδηγείται από μια μυστική δύναμη ο επισκέπτης της Μεσαιωνικής πόλης οδηγείται ξανά και ξανά σ’ ένα περίπατο στην πλακόστρωτη οδό των Ιπποτών, σαν ένας προσκυνητής του Μεσαίωνα, που χαρούμενα παρεπιδημεί στο νησί του Ηλίου.
Η Μεσαιωνική πόλη είναι ένα μωσαϊκό πολλών πολιτισμών, τη μοναδικότητα της οποίας δεν μπορεί κάποιος να κατανοήσει πλήρως, διαβάζοντας απλώς αυτές τις γραμμές.
Είναι μια πόλη ζωντανή, παντοτινά νέα, που προσπερνά τον χρόνο, ατενίζοντας το μέλλον πιο όμορφη από ποτέ.
......... και η πιό βρώμικη, χωρίς αστυνόμευση, γεμάτη γύφτους, κράχτες, όπου ο καθένας κάνει ότι θέλει χωρίς να νιάζεται για τον διπλανό του ......... και μετά μας φταίνε οι ξένοι, εμείς ΠΟΤΕ
ΑπάντησηΔιαγραφή