Ένας «οραματιστής» και ένας «υπερ-διοικητής» σε «σφοδρή σύγκρουση» με το σύστημα για το «καλό μας»!

«Οι άνθρωποι της χώρας αυτής κοπιάζουν αλλά δεν παράγουν έργο», μας λέει...
ο Κώστας Αξελός ,στις 23-6-1978, σε άρθρο του με τίτλο: Η μοίρα της σύγχρονης Ελλάδας, στο περιοδικό Εποπτεία. Η πραγματικότητα αυτή αντικατοπτρίζεται στα δημοσιευθέντα μανιφέστα, ενός «οραματιστή» και ενός «υπερ-διοικητή». Το βασικό κοινό στοιχείο και των δύο είναι ότι, ο μεν πρώτος είχε , ο δε δεύτερος εξακολουθεί να έχει , το αίσθημα ότι κρατούσε – κρατά στα χέρια του τα ασύνδετα άκρα ενός μπλεγμένου κουβαριού και προσπαθούν να μας πείσουν ότι το ξεμπέρδεψαν. Αναφέρονται και οι δύο σε ένα σύστημα, αλλά δεν το προσδιορίζουν, πιθανόν για δύο βασικούς λόγους. Πρώτον, γιατί δεν έχουν την αντιληπτική ικανότητα να το αναλύσουν, λόγος με μικρές πιθανότητες. Δεύτερον, γιατί αποφεύγουν, δεδομένου ότι εξακολουθεί –το σύστημα- να τους εξυπηρετεί. Βέβαια και οι δύο το εξυπηρετούν – το εκμεταλλεύονται αδιάκοπα, σχεδόν τρεις δεκαετίες.

Ένα άλλο κοινό τους στοιχείο στα μανιφέστα, είναι ότι δηλώνουν πως «γνωρίζουν» την αξία της υγείας και κυρίως την βασική έκφρασή της, σε τριτοβάθμιο επίπεδο. Έτσι, ο «οραματιστής» αγωνίστηκε με «δριμύτητα» αφήνοντας και «γενειάδα διαμαρτυρίας» κατά το παρελθόν, λύνοντας με αυτό τον τρόπο τα προβλήματα της, ενώ ο «υπερ-διοικητής» έσωσε τον οργανισμό που «υπερ-διοικεί» από το κλείσιμο, σε αντίθεση με αυτά που του έλεγαν κάτι «Κασσάνδρες». Βέβαια, το γεγονός ότι ο «υπερ-διοικητής», πίστεψε όπως λέει, μια τέτοια λεκτική υπερβολή, αποτελεί ιδιαίτερο αντικείμενο μελέτης, που μάλλον θα μας αναλύσει σε επόμενο μανιφέστο εξύμνησης των «υπερ-διοικητικών» του προσόντων.

Παράλληλα, «οραματιστής» και «υπερ-διοικητής», «λατρεύουν» τους δείκτες αξιολόγησης. Ποτέ, μα ποτέ, δεν παρουσίασαν δείκτες αξιολόγησης των οργανισμών τους. Μόνο μη συγκρίσιμους αριθμούς, ώστε αυτοί να βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με το απόφθεγμα : «Λίθοι και πλίνθοι και ξύλα και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα ουδέν εστι.» (Ξενοφών 430-355 π.Χ. , Αρχαίος Έλληνας ιστορικός). Δηλαδή, πέτρες, ξύλα κ.λπ. από μόνα τους δεν κάνουν ένα σπίτι. Χρειάζεται οργάνωση. Την οργάνωση αυτή ο νομοθέτης, για τους οργανισμούς τους, την έχει καθορίσει με ακρίβεια, αλλά «οραματιστής» και «υπερ-διοικητής», την αγνοούν επιδεικτικά, προσβάλλοντας βάναυσα την νοημοσύνη μας.

Ταυτόχρονα, «οραματιστής» και «υπερ-διοικητής», μετρούν «θετικά» για αυτούς τα αποτελέσματα των «κόπων» τους και χαίρονται. Ο μεν «οραματιστής» αφενός γιατί, για επενδύσεις κοινωνικών δομών, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται η υγεία, έδωσε μόνο το 3%, από το προγραμματισμένο 26,28% των διατειθέμενω κονδυλίων μέσω ΕΣΠΑ, αφετέρου γιατί, έχασε 58 εκατομμύρια ευρώ, ήτοι το 42% του διατεθέντος ποσού για την ΠΝΑ (βλ. δημοσίευμα, Απρίλιο 2014, με τίτλο: Η «επιτυχία» του ΕΣΠΑ 2005- 2013 στην ΠΝΑ, Μέρος ΙΙ). Όσο για τον «υπερ-διοικητή», στο μανιφέστο του λέει ότι: «μεταξύ των ευημερούντων αριθμών», διάλεξε «τους ευημερούντες ασθενείς» με κριτήρια μάλιστα, που μόνο ο ίδιος γνωρίζει και όχι οι ασθενείς! Έτσι, κατέταξε τον οργανισμό που «υπερ-διοικεί» στους δέκα χειρότερους της χώρας , χωρίς να αιτιολογεί πειστικά με τις εξόφθαλμα αόριστες διαφωνίες του (βλ. δημοσίευμα, Ιούνιος 2014, με τίτλο: Νοσοκομείο Ρόδου vs ΕΣΥ.net). Βέβαια, δεν παρέλειψε ο «υπερ-διοικητής» να επιτεθεί σε μέρος των τοπικών ΜΜΕ που έκαναν το «λάθος» να τον θίξουν. Φυσικά, επιστράτευσε ή χρησιμοποίησε άλλα ΜΜΕ, προκειμένου να τον εξυμνήσουν και να τον χαρακτηρίσουν ως τον «κατάλληλο άνθρωπο στην πιο ευαίσθητη θέση που υπάρχει στο νομό μας …».

Όμως, πρέπει να τους υπενθυμίσουμε πως, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι και ένα σταματημένο αναλογικό ρολόι δείχνει τη σωστή ώρα δύο φορές την ημέρα, αλλά εμάς δεν μας αρκεί.

Επιτέλους, ας σεβαστούν την νοημοσύνη μας. Δεν το ζητούμε, το απαιτούμε.

Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία.

Με τιμή.

Μιχαήλ Β. Μαντικός (Σμήναρχος ε.α)

Παράπονα Ρόδου