Σε λίγες ώρες από τώρα, το 2015 μας αποχαιρετά και προσωπικά είμαι απολύτως βέβαιος.... ότι ζήσαμε το πιο πολιτικά πυκνό έτος της σύγχρονης Ελλάδας, κατά τη διάρκεια του οποίου η χώρα έφτασε μια ανάσα από την απόλυτη καταστροφή.
Δεν μου αρέσουν οι ιστορίες συνωμοσίας και δεν έχω μπει ποτέ στη διαδικασία να ζυγίσω τον πατριωτισμό του καθενός. Θα ήμουν όμως υποκριτής αν δεν κατέθετα δημόσια αυτό που με προβλημάτισε περισσότερο από κάθε τι στη χρονιά που μας πέρασε.
Οι άνθρωποι που διαχειρίστηκαν τις τύχες της χώρας στο πρώτο 7μηνο του 2015, ήταν πολιτικά και ατομικά ανόητοι ή έδρασαν βάση κάποιου ιδεοληπτικού σχεδίου, το οποίο την τελευταία στιγμή απέσυραν; Ομολογώ ότι εξακολουθώ να μην μπορώ να απαντήσω στο συγκεκριμένο ερώτημα.
Όσον αφορά τον Γιάνη Βαρουφάκη, δεν έχω καμία αμφιβολία. Ουδέποτε αγωνίστηκε για το εθνικό καλό, μου ήταν από την πρώτη στιγμή σαφές ότι τον ενδιέφερε απλά να είναι ο πρωταγωνιστής ενός παγκόσμιου πειράματος. Αντίστοιχα, όσον αφορά τους κορυφαίους υπουργούς του Τσίπρα που διαφοροποιήθηκαν, η συμμετοχή τους στη Λαϊκή Ενότητα αποτελεί αμάχητο τεκμήριο ανοησίας.
Ο Τσίπρας όμως; Θαμπώθηκε ως πρωτάρης από το νάρκισσο Βαρουφάκη και πράγματι πίστεψε ότι μπορεί να γίνει ο Εθνάρχης της νέας δραχμής; Πίστεψε ότι πράγματι μπορεί να κάνει πίσω η Μέρκελ; Είναι δυνατόν να υπερτίμησε τόσο πολύ πια τις δυνάμεις του;
Άραγε, θα μάθουμε ποτέ;
Ρε αρθρογραφε, με τα μυαλα που κουβαλας δεν πας στο MEGA τωρα ψαχνει για αντικειμενικους δημοσιογραφους";
ΑπάντησηΔιαγραφή