Τούτες τις ώρες τιμούμε την Ενωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα, όταν την 7η Μαρτίου του 1948, απελευθερώθηκαν τα νησιά μετά από 500 χρόνια τουρκικής, ιταλικής και γερμανικής κατοχής. Ηταν το φυσικό αποτέλεσμα της δημογραφικής και εθνολογικής κατάστασης στα Δωδεκάνησα και το επιστέγασμα του αγώνα του ελληνικού λαού για την εθνική αποκατάσταση στο Αιγαίο μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ρόδος, Κως, Πάτμος, Αστυπάλαια, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Κάσος, Λέρος, Νίσυρος, Σύμη, Τήλος, Αγαθονήσι, Λειψοί, Χάλκη, Αλιμιά, Αρκοί, Φαρμακονήσι, Γυαλί, Κίναρος, Λέβιθα, Μάραθος, Νίμος, Ψέριμος, Σαρία, Στρογγυλή, Σύρνα, Τέλενδος, Καστελλόριζο, Ιμια και εκατοντάδες άλλες ελληνικές νησιωτικές πατρίδες.
Είχε προηγηθεί η αντίσταση του Ελληνισμού στους Ιταλούς και Γερμανούς εισβολείς, οι υπέρ Ελευθερίας εκατόμβες νεκρών από το Αργυρόκαστρο και τη Χειμάρρα μέχρι τα Καλάβρυτα και το Δίστομο, την Κάλυμνο και τη Ρόδο, τη στιγμή που η Τουρκία, ο «επιτήδειος ουδέτερος», παζάρευε πότε με τη Ναζιστική Γερμανία και πότε με τη Μεγάλη Βρετανία, τη Θράκη, τη Θεσσαλονίκη, τα Δωδεκάνησα!
Ηταν και παραμένει αυτό το παζάρι, η διαπραγμάτευση όπως αποκαλείται, χαρακτηριστικό της γειτονικής χώρας, η οποία έφτασε να έχει παρουσία ακόμη και στη σύνοδο, πριν λίγα εικοσιτετράωρα, στο Λονδίνο, όπου ανάμεσα στην παράξενη αυτή συνεύρεση ήταν και ο πρώην αρχηγός των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, ο οποίος τώρα έχει φορέσει υπουργικό κουστούμι. Και βεβαίως προκύπτει το ερώτημα τι γύρευε η τουρκική αλεπού στο «ειρηνευτικό παζάρι;
Μία παράλογη κατάσταση
Είναι αρκετές Ελληνίδες, αρκετοί Ελληνες που παραμένουν ακόμη νοήμονες και εχέφρονες σε όλα τα ζητήματα που αφορούν την πατρίδα μας. Μπορείς να συζητήσεις πολλά και σύνθετα προβλήματα και να συμφωνήσεις μαζί τους. Σε ένα που συμφωνούμε σε ό,τι αφορά με τον πειρατή στα ανατολικά μας, με το συνεταιρισμό εθνικιστών, εγκληματιών Γκρίζων Λύκων, παρακρατικών, δολοφόνων, ναρκέμπορων και διακινητών ανθρώπων, είναι ότι αυτό που προπαγανδίζεται δεν είναι «ελληνοτουρκικός διάλογος», αλλά στην πραγματικότητα οι παράλογες, έξω από κάθε πολιτική γραμμή και διπλωματική τακτική, υποχώρηση στον τουρκικό επεκτατισμό. Αυτό καθιστά η συζήτηση με το πιο διεφθαρμένο κράτος της Ευρώπης, την υποχώρηση δηλαδή από τις προϋποθέσεις για τις σχέσεις με τη γειτονική χώρα. Προϋποθέσεις οι οποίες αφορούν την πραγματική φιλία, την ειρηνική συνύπαρξη και βεβαίως έναν κόσμο δικαίου και όχι ζούγκλας…
Προαπαιτούμενα από την Τουρκία
Οι προϋποθέσεις για τις σχέσεις με την Τουρκία αφορούν τη διασφάλιση των συμφερόντων του Ελληνισμού σε γη, αέρα και θάλασσα, αφορούν την επιβίωση και τη συνέχειά μας ως έθνους.
Είναι παγκοίνως γνωστό και χιλιοειπωμένο, πόσο μάλλον συνεχώς προβεβλημένο καθημερινώς σε δελτία ειδήσεων που αναπαράγουν τον ιμπεριαλισμό και την προπαγάνδα της Αγκυρας, ότι η Τουρκία έχει εδαφικές διεκδικήσεις, απειλεί με casus belli αν η Ελλάδα ασκήσει τα νόμιμα και κατοχυρωμένα από τις διεθνείς συνθήκες δικαιώματά της, ότι ζητά αποστρατιωτικοποίηση της Δωδεκανήσου και όλου του Αιγαίου, ότι θεωρεί τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης «τουρκική», ότι θέλει να κατακτήσει και την υπόλοιπη Κύπρο, ό τι έχει ως βασικό δόγμα τη «Γαλάζια Πατρίδα» και σύνορα καρδιάς τη Θεσσαλονίκη!
Συνεπώς όλοι γνωρίζουμε εκ των προτέρων τι ζητά με προκλητικό, με χυδαίο τρόπο και με θράσος η Τουρκία, ο Ερντογάν, οι συγκυβερνήτες του δολοφόνοι Γκρίζοι Λύκοι και η κουστωδία από τους Κεμαλικούς μέχρι τους παρακρατικούς. Την ίδια στιγμή οφείλουμε απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό, πολλαπλώς εκφρασμένο και βιαίως υλοποιημένο, να αντιτάξουμε τις ελληνικές διεκδικήσεις.
Διεκδικήσεις οι οποίες πρέπει να είναι απέναντι στην εξαφάνιση της εθνικής μας κυριαρχίας και σε οποιαδήποτε συμφωνία που αφορά υποχωρήσεις, τη στιγμή που οι διεθνείς συνθήκες και το Δίκαιο της Θάλασσας και κυρίως οι θυσίες του Ελληνισμού έχουν αποδώσει τα δικαιώματά μας και κατοχυρώνουν τα σύνορά μας.
Ετσι, μπροστά στην κατοχική Τουρκία, απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό, ο Ελληνισμός στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στις αυτόχθονες κοινότητες του εξωτερικού, στη Διασπορά, απαιτεί από την Τουρκία την αναγνώριση της Γενοκτονίας, την απόσυρση του τουρκικού στρατού από την Κύπρο, την άρση του casus belli, ακύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου, προστασία του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης, της Ιμβρου, της Τενέδου, σεβασμός της οικουμενικότητας του Πατριαρχείου, προστασία των μνημείων και απόδοση των δικαιωμάτων των Ελληνόφωνων του Πόντου, αναγνώριση της πλήρης ελληνικής κυριαρχίας στα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες, από τη Ζουράφα και τα Ιμια μέχρι το Καστελλόριζο!
Ο Ελληνισμός δεν έχει να συζητήσει τίποτα με την κατοχική Τουρκία, ενόσω υφίσταται η σημερινή κατάσταση και βεβαίως δεν μπορεί να διαπραγματευτεί οτιδήποτε! Ο Ελληνισμός απαιτεί αντίσταση στον τουρκικό επεκτατισμό, πλήρη άσκηση όλων των δικαιωμάτων του και πλήρη εθνική κυριαρχία σε γη, αέρα και θάλασσα!
Βιογραφικό: Σπούδασε Κοινωνικές Επιστήμες, είναι διδάκτορας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος της Διεθνούς Ενωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών. Ασχολείται με το ζήτημα της ανάδειξης και διεθνοποίησης της Γενοκτονίας, με τα εγκλήματα από τις ναζιστικές και φασιστικές δυνάμεις Κατοχής, καθώς και με τις πτυχές της ελληνικής παρουσίας στα Βαλκάνια, στον Εύξεινο Πόντο και την Ανατολική Μεσόγειο και τα κείμενα του έχουν δημοσιευθεί σε μελέτες, επιστημονικά περιοδικά, συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχουν μεταφρασθεί στην αγγλική, γαλλική, ιταλική, ισπανική, αρμενική, ρωσική, ρουμανική, αλβανική και τουρκική γλώσσα.
Για τη δραστηριότητά του έχει τιμηθεί τόσο στο εσωτερικό όσο και το εξωτερικό και επιπλέον έχει τιμηθεί από την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας και το υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας για την μακροχρόνια και ανιδιοτελή του συμπαράσταση στον πάσχοντα συνάνθρωπο.
ΔΥΣΤΥΧΟΣ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΤΟ ΓΑΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΟΛΟΥ ΠΑΤΡΙΔΑ
ΑπάντησηΔιαγραφή