Βρίσκεστε μπροστά σε ένα από τα μεγαλύτερα υδάτινα μυστήρια της Κρήτης… την πηγή του Αλμυρού. Ένα μοναδικό φαινόμενο, 8 χιλιόμετρα ανατολικά του Ηρακλείου, κοντά στο Γάζι.
Μια πηγή που ρέει ασταμάτητα, εκβάλλοντας τεράστιες ποσότητες νερού…
Κι όμως, αυτός ο φυσικός θησαυρός παραμένει σχεδόν ανεκμετάλλευτος.
Το νερό της δεν έχει σταθερή προέλευση. Ο Ψηλορείτης, το ψηλότερο βουνό της Κρήτης, λειτουργεί σαν φυσικός υδροφορέας. Όταν οι βροχοπτώσεις και τα χιόνια είναι αρκετά, το νερό διεισδύει στα πετρώματα, ταξιδεύει υπόγεια και φτάνει ως εδώ, αναβλύζοντας μέσα από καρστικούς αγωγούς.
Όμως, σε περιόδους ξηρασίας, η ιστορία αλλάζει. Η ροή του γλυκού νερού μειώνεται… και η θάλασσα παίρνει τη θέση της.
Μέσω δώδεκα υποθαλάσσιων ανοιγμάτων στην περιοχή του Μπαλί, το θαλασσινό νερό διεισδύει στο υπόγειο δίκτυο και αρχίζει να αναμιγνύεται με το γλυκό. Έτσι, το νερό της πηγής γίνεται υφάλμυρο, καθιστώντας την αξιοποίησή του δύσκολη.
Αυτή η εναλλαγή μεταξύ γλυκού και υφάλμυρου νερού δεν είναι τυχαία. Είναι ένα φυσικό φαινόμενο που επηρεάζεται από την ποσότητα των βροχοπτώσεων, τη γεωλογία του υπεδάφους και τις υπόγειες ροές. Κάθε χρόνο, οι υδρογεωλόγοι καταγράφουν αυτές τις μεταβολές, προσπαθώντας να κατανοήσουν καλύτερα τον κύκλο του νερού και να βρουν τρόπους να το αξιοποιήσουν.
Ένα νερό ικανό να καλύψει μεγάλο μέρος των υδρευτικών και αρδευτικών αναγκών της Κρήτης.
Κι όμως… αυτός ο αστείρευτος φυσικός πόρος χάνεται στη θάλασσα.
Υπάρχουν μόνο 20 έως 40 ημέρες τον χρόνο, όπου η αλατότητα μειώνεται σημαντικά και το νερό μπορεί να αντληθεί. Αυτές οι μέρες είναι πολύτιμες, αλλά δύσκολο να προβλεφθούν.
Για την αξιοποίηση της πηγής έχουν γίνει πολλές μελέτες τα τελευταία 60 χρόνια. Σύμφωνα με τη Διεύθυνση Υδάτων της Περιφέρειας Κρήτης, η καλύτερη λύση, με βάση την υδρογεωλογία, το κόστος, την ενεργειακή απόδοση και την περιβαλλοντική επίδραση, είναι η άμεση ενίσχυση των δικτύων ύδρευσης με εποχιακά γλυκό νερό και ο τεχνικός εμπλουτισμός των γεωτρήσεων.
Η αποθήκευση σε ταμιευτήρες προτάθηκε ως δεύτερη επιλογή, ενώ η ανύψωση φράγματος και η αφαλάτωση θεωρήθηκαν λιγότερο αποδοτικές λόγω του υψηλού κόστους και των τεχνικών προκλήσεων.
Το ερώτημα όμως παραμένει: Μπορούμε να εκμεταλλευτούμε αυτό το φυσικό δώρο; Μπορεί η Κρήτη να αξιοποιήσει το νερό της με τρόπο βιώσιμο, προτού η λειψυδρία γίνει μη αναστρέψιμη;
Η φύση μάς δίνει το νερό…
Το ερώτημα είναι: Είμαστε έτοιμοι να το διαχειριστούμε σωστά;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Οι απόψεις των διαχειριστών μπορεί να μην συμπίπτουν με τα άρθρα.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.
Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές.
Κακόβουλα σχόλια αφαιρούνται όπου εντοπίζονται.
Η ευθύνη των σχολίων βαρύνει νομικά τους σχολιαστές.
Η ταυτότητα των σχολιαστών είναι γνωστή μόνο στην Google.
Όποιος θίγεται μπορεί να επικοινωνεί στο email μας.
Ενδιαφέροντα σχόλια σε όλα τα μέσα μας μπορεί να γίνουν αναρτήσεις.
Περισσότερα στους όρους χρήσης.